Viva Lola

Viva Lola

 

Donderdag 28 augustus ben ik vanwege heftige buikpijn opgenomen in het ziekenhuis. Met ons meisje bleek gelukkig alles in orde. Na vele onderzoeken bleek uiteindelijk op zaterdagavond dat ik een blindedarmontsteking had en ben direct met spoed geopereerd. Vanwege de zwangerschap is te laat de juiste diagnose gesteld en bleek de blindedarm al geperforeerd te zijn. Dit heeft in de dagen erna nog veel complicaties en ontstekingen opgeleverd. De wond moest opengemaakt worden om opnieuw alles schoon te maken. De wond houden ze dan open en moet van binnenuit helen, dit was zeker geen pretje met een groeiende buik. De kleine sloeg zich ondanks alle ellende in mijn buik er goed doorheen. Na het ontslag uit het ziekenhuis herstelde ik eigenlijk niet en ging het met mij steeds meer bergafwaarts en had nog steeds veel harde buiken die intenser werden en kreeg hierbij steeds meer pijn.

Op donderdag 17-9-2015 ben ik wederom opgenomen in het Antonius vanwege deze harde buiken en flinke pijnen. Onderzoek wees ook snel uit dat de infectiewaarden weer gestegen waren. Gelukkig op dat moment nog geen ontsluiting en de kleine maakte het ook nog goed.

Vrijdag 18-09 ben ik uit voorzorg overgeplaatst naar het WKZ omdat de weeën heftiger werden en de kleine daar steeds meer last van kreeg. Met weeën remmers hebben we het nog tot zaterdag kunnen rekken maar in de loop van de middag scheurde de placenta los en volgde er een spoedkeizersnede. Om 15.17 uur is onze dochter Viva Lola Linders geboren met 27 wk 1100 gram en 36 cm. Wij zijn beide op de intensive care beland en hebben moeten knokken voor ons leven. Viva mocht na 4 wk knokken op de IC van het WKZ naar de highcare in het Antonius ziekenhuis in Nieuwegein. Helaas moest Viva na een week weer naar het WKZ terug omdat ze een infectie had en veel stopte met ademen. De antibiotica sloegen gelukkig snel aan en mocht ze na een paar dagen alweer terug naar het Antonius ziekenhuis. Daar gaat het nu goed met haar en maakt ze steeds weer stapjes vooruit. Van de couveuse naar een bedje, van de optiflow naar de snorflow. Drinken uit een flesje en uit de borst. Zo trots op deze vechter. Helaas ben ik zelf opnieuw opgenomen ivm heftige buikpijn en nu blijkt dat ik galstenen heb en mijn galblaas verwijderd moet worden. Een enorme tegenslag in deze zware tijd. Gelukkig doet Viva het echt enorm goed, daar halen we dan ook de kracht vandaan om dit obstakel ook nog te overwinnen en te herstellen voordat Viva over een paar weken mee naar huis mag en we eindelijk als gezin van haar kunnen genieten.

De mooie foto’s zijn voor ons echt een hele fijne herinnering aan deze zware tijd.

Enorm bedankt voor deze mooie reportage.

Roos, moeder van Viva Lola

7 antwoorden
  1. Jacqueline
    Jacqueline zegt:

    wow wat een heftige tijd voor jullie. hopelijk mag jullie mooie meisje snel naar huis.

    We hebben een beetje vergelijkbaar verhaal. Ook ik heb tegelijk met ons te vroeg geboren meisje op de intensive care gelegen en moet op dit moment ook nog een galblaasverwijdering ondergaan.

    Ons meisje is nu wel thuis na ruim 23 weken in het ziekenhuis

    Heel veel sterkte en succes met alles hopelijk kunnen jullie snel gaan genieten

    Beantwoorden
  2. Mandy
    Mandy zegt:

    Wow..ik had kippenvel toen ik jullie verhaal las..
    Ik weet maar al te goed hoe graag je uit de buurt van een ziekenhuis wil blijven als je zwanger bent!
    (Hier was het ook zh in, zh uit. Bij mij werd mijn milt verwijderd met 12 weken zwangerschap, dus ik ken het gevoel van niet goed kunnen herstellen. Zowel lichamelijk als geestelijk)
    Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd!
    Hou vol en schrijf van je af..dat helpt voor nu en later is het fijn om terug te kunnen lezen omdat je vast delen/momenten vergeet.
    Geloof mij, er komt een tijd van genieten. Zodra dat is begonnen en de rust terug is..ga je heel langzaam alle rotmomenten vervangen voor mooie momenten. Op een gegeven moment zijn er meer mooie momenten dan rotmomenten en kun je stapje bij beetje deze nare tijd laten vervagen..ja vervagen, want vergeten doe je het niet. Het maakt wie je bent..en jullie komen hier samen alleen nog maar sterker uit!
    Veel liefs,

    Mandy
    (mama van Djoya, geboren met 30.6weken)

    Beantwoorden
  3. Jolanda
    Jolanda zegt:

    Wat een heftige tijd hebben jullie gehad zeg.. en nog niet helemaal top. Maar gelukkig op de goede weg. Hopelijk krijgen jullie snel wat rust en kunnen jullie gaan genieten van jullie mooie gezin..

    Dikke knuffel en veel sterkte…

    Jolanda..

    Beantwoorden
  4. Erica
    Erica zegt:

    Geen prettige start zo! Ik wens jullie beiden beterschap en een goed herstel toe. Tot nu toe hebben jullie laten zien vechters te zijn dus dat gaat vast goedkomen!

    Beantwoorden
  5. estatira
    estatira zegt:

    Jeetje…kippenvel heb ik gewoon. Wat een heftig verhaal en wat zijn jullie 2 meiden vechtertjes. Ik hoop dat jullie nu de tegenslagen gehad hebben en dat viva lola snel maar huis kan en je mooie gezin compleet is. Sterkte!!

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.