Valerie

Van de ouders
Al bij de 20 weken echo kregen we te horen dat onze baby erg klein was. Gelukkig was de echo verder goed, hoe dan ook geeft het meteen ongerustheid. Twee weken later werd de echo herhaald en de groei bleek toch nog iets verder achter te lopen. Om die reden werden we naar het WKZ in Utrecht gestuurd om uitgebreid onderzoek te doen en de groei verder in de gaten te houden. Voor 24 weken kan er nog niets, dus tot die 24 weken zaten we erg in spanning of alles wel goed zou blijven gaan. Gelukkig bleef dat zo en ging de groei gestaag op eigen curve door. Na 26 weken volgde wekelijks een echo. Bij 30 weken bleek het toch niet goed: de bloedvat weerstand liep op wat een eerste teken kon zijn dat de placenta het mogelijk niet meer goed doet. Diezelfde dag werd ik opgenomen en werd longrijping ingezet. Later bleek ik pre-eclampsie te ontwikkelen met onder andere hoge bloeddruk. Nog ruim 2 weken heb ik het volgehouden met veel medicijnen, dagelijks CTGs en regelmatig een echo. Op een donderdagavond werd de knoop doorgehakt: we hadden de 32 weken grens ruim gehaald en met alle toenemende klachten die ik kreeg, was het tijd om de keuze te maken.

Op vrijdag 22 september om 21:38 uur is Valerie bij 32 weken en 5 dagen middels een keizersnede geboren. Ze bleek nog kleiner dan verwacht maar deed het direct al uitzonderlijk goed. Ze heeft enkele dagen ondersteuning middels NIV en later CPAP gehad. Dit deed ze allemaal zo goed dat ze na 5 dagen al over mocht naar een ziekenhuis in de buurt. De CPAP kon er snel vanaf en ze groeit en drinkt erg goed.

Mirjam, de fotograaf, kwam voor Stichting Earlybirds bij 2 weken en 4 dagen een fotoreportage maken. Het was een heerlijk moment waarbij Valerie voor het eerst in bad mocht, de fles kreeg en lekker kon buidelen. Al deze onvergetelijke momenten zijn vastgelegd en daar zijn we heel dankbaar voor!

Van de fotograaf
Op dinsdag 10 oktober mocht ik in het Amphia Ziekenhuis in Breda foto’s maken van Valerie, die werd geboren met 32 weken en vijf dagen.
Het was een bijzondere ochtend voor het kleine meisje en haar ouders, want die dag stond haar eerste badje op het programma en hier genoot ze zichtbaar van. Daarna kreeg Valerie de fles van papa en zelfs toen hield ze haar prachtige oogjes wijd open. Pas op het moment dat ze tegen mama werd aangelegd om te buidelen, vielen ze langzaam dicht.

Valerie, ik vond het een hele eer om jouw eerste keer in bad te mogen vastleggen en wens je samen met mama en papa alle geluk voor de toekomst!

2 antwoorden
  1. Carlijn
    Carlijn zegt:

    Heel bijzonder. En wat een vergelijkbaar verhaal bij mij, wij kwamen er echter pas achter rond de 30 w. 20 w was goed genoeg nog boven de lijntjes. Daarna ook echo wekelijks. Met 32w voelde ik minder leven waardoor om de dag ctg en bedrust werd aanbevolen. Met die hitte vorig jaar nog minder leven wat erop volgde ziekenhuisopname met 33w. Ons meisje is gehaald met 33+6 a 1470 g ( eigenlijk onder de 1500 grens) maar was waarschijnlijk te vermoeiend om over te plaatsen heen en weer voor 30g minder. Uiteindelijk kwamen we na de tijd erachter dat de groei achterbleef door eiwitten in de navelstreng die de streng elke keer nauwer maakten.

    Veel sterkte ouders t komt allemaal goed !

    Beantwoorden
    • Moeder van Valerie
      Moeder van Valerie zegt:

      Hoi Carlijn,

      dank voor het delen van je verhaal, en vooral dat laatste ‘het komt allemaal goed’. Zijn bemoedigende woorden die we vast blijven houden 🙂

      van de ouders van Valerie

      Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.