Tom prematuur geboren met 34 weken

Tom

Tom prematuur geboren met 34 weken

Tom prematuur geboren met 34 weken

Van de fotograaf:

Lieve Tom,
Wat is dit toch een mooi en dankbaar “werk” dat wij als fotografen mogen doen. Ze zeggen wel eens dat wij als vrijwilliger niet betaald worden, maar ik kan me geen mooiere beloning voorstellen dan die van de glimlach van jou en je ouders. Wat zijn ze trots op je en wat doe je het toch al goed!
Zo heerlijk lag je te genieten in de armen van papa en mama.

Voor mij was het de tweede fotoshoot die ik mocht doen in het Bernhoven ziekenhuis, nadat we door Corona even verplicht thuis hebben moeten zitten.
De week ervoor was ik nog bij je buurmeisje die onverhoopt al naar huis mocht voordat de fotoshoot ingepland was. Gelukkig hebben we ook voor haar nog kunnen regelen dat we toch nog een mooie fotoshoot hebben kunnen inplannen op de dag dat ze naar huis mocht.

Tom, wat ben je toch al een stoer en knap ventje! Ik hoop voor jou en je ouders dat je snel mee naar je eigen huisje mag. Ik wil jou en je ouders bedanken dat ik deze reportage voor jullie mocht maken en ik hoop dat je later met een fijn gevoel naar de mooie foto’s terug kunt kijken.
Stefan

Van de ouders:

Tom
Al vanaf het moment dat ik zwanger was wist ik dat er een kans zou bestaan dat onze, toen nog naamloze baby, eerder gehaald zou moeten worden. Ik had namelijk voor mijn zwangerschap al een hoge bloeddruk en de pillen die werkte, mocht ik niet slikken. Ik kreeg andere medicijnen die de bloeddruk enigszins onderdrukte, maar de bloeddruk was de hele zwangerschap te hoog.
Rond week 32 slikte ik 22 pillen per dag om de bloeddruk binnen de perken te houden, maar helaas begon de bloeddruk flink te stijgen, ik moest dagelijks voor controles naar het ziekenhuis en Tom werd goed in de gaten gehouden.
Met 34,5 week wilde de gynaecoloog na een goede CTG toch een tussentijdse groei echo doen om alles uit te sluiten. Helaas bleek dat de toch al kleine Tom begon af te buigen in zijn groei, de druk op de navelstreng was gevaarlijk hoog en ze konden niet nog meer pillen geven.
Daarom is er op woensdag 14 juli besloten een ballonkatheter te plaatsen en weeën op te wekken. Mijn lichaam was nog niet toe aan een bevalling en de ontsluiting bleef de eerste dagen uit.
Op zaterdag 17 juli had ik ineens 4cm ontsluiting, Tom kon komen! Helaas bedacht Tom diezelfde avond te gaan draaien en na verschillende draai pogingen is er zondag toch gekozen voor een spoed keizersnede.

De keizersnede liep volgens planning en hoewel ik het best heftig vond allemaal was ik super blij toen Tom huilend uit mijn buik kwam en op mijn borst werd gelegd.
Op 18 juli was Tom geboren! 2195gr en 45cm Lang.
Omdat Tom 5,5 week te vroeg geboren was, wisten we dat we wat langer in het ziekenhuis moesten blijven.
De periode in het ziekenhuis was intens! Enerzijds waren we ziels gelukkig dat we Tom in ons armen konden sluiten en dat hij zelfstandig kon ademen, anderzijds had hij toch wel opstart problemen die ons als kersverse ouders zorgen bezorgde.
Via ziekenhuispersoneel hoorde we over stichting Early Birds. Na wat googelen waren wij direct om, wat een prachtig initiatief. Omdat onze Tom eerst in de couveuse lag en later nog aan monitors en sondevoeding kreeg konden wij de kleine man niet goed op de foto zetten. Hoe leuk we hem ook vinden, al die snoeren en zorgen maakte het moeilijk om echt van de foto’s te genieten en die met iedereen te delen.

Na een mail naar de stichting nam Stefan contact met ons op en hebben we gelijk een afspraak gepland.
Voor ons was het een hele mooie en speciale ochtend. De fotograaf nam alle tijd voor ons, hij liet ons de dagelijkse dingen doen en was bijna onzichtbaar. Hij vertelde vol passie over waarom hij voor de stichting werkte en hij bezorgde ons na 3 weken van stress echt weer een mooie positieve ochtend.
Het toeval wil dat zijn zoon ook Tom heet en ook op 18 juli was geboren, maar dan 12 jaar eerder! Hoe mooi is dat!

Wij kijken met veel plezier terug aan de dag. De foto’s gaan ons helpen bij het verwerken van de couveuse en ziekenhuistijd. Want hoewel Tom stapjes maakt, blijft het een hele emotionele en onzekere tijd die nu, door Stefan, prachtig zijn vastgelegd.
Heel erg bedankt! Wij zijn jullie eeuwig dankbaar.

Liefs Coen, Maxime en Tom

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.