Tobias

Nadat onze oudste zoon zonder enige aanleiding met 28+4 weken geboren werd, stonden we dit keer vanaf het begin van de zwangerschap onder controle in het AMC. Vanaf 8 weken hebben we ongeveer elke 2 weken controles gehad en elke keer was alles helemaal goed. Toen we eenmaal eerst de 28+4 weken en later de 30 weken voorbij waren, konden we het voor ons gevoel enigszins loslaten. Met 31+4 begon ik echter te vermoeden dat ik kleine beetje vruchtwater verloor. De volgende dag zijn we meteen naar het ziekenhuis gegaan. Na een aantal uur en meerdere onderzoeken konden ze ‘gelukkig’ eindelijk vast stellen dat het inderdaad vruchtwater was en werd ik opgenomen. Niet veel later braken m’n vliezen volledig. De weeën waren ook al langzaam op gang gekomen sinds die ochtend en werden steeds heftiger. Bij het voelen van de ontsluiting aan het eind van de dag kwamen ze erachter dat Tobias niet alleen in stuit lag, maar in voetligging. Zijn voeten lagen voor de uitgang in plaats van zijn billen, wat het risico op uitzakken van de navelstreng met zich mee brengt. Het werd daardoor een spoedkeizersnede met uiteindelijk ook volledige narcose door een niet voldoende werkende ruggenprik. Tobias heeft gelukkig maar 5 dagen in het AMC hoeven liggen, daarna mocht hij al naar een ziekenhuis dichter bij ons in de buurt. Inmiddels liggen we daar nu 3 weken en gaat het best goed met hem. Hij ging in het begin met enorme sprongen vooruit, maar een verkoudheid heeft er helaas voor gezorgd dat we weer wat stappen terug hebben gedaan. Gelukkig niks ernstigs en geen grote zorgen, maar hij heeft wel wat extra tijd nodig om daarvan bij te komen. En die tijd krijgt hij. Zoals we altijd zeggen: alles op zijn tempo.