Sven

Sven

Marieke was net 18 weken zwanger toen wij op vakantie gingen naar Oostenrijk. Heerlijk drie weken met z’n drieën genieten van de camping, zon en de mooie bergen. Maar de drie weken werden drie dagen. Wij waren in een winkel toen Marieke ineens “nattigheid” voelde. Snel teruggereden naar de camping en daar contact opgenomen met de verloskundige. Die adviseerde ons om toch maar even naar een ziekenhuis te gaan voor de zekerheid. In het ziekenhuis kreeg Marieke allerlei onderzoeken, inwendig en uitwendig. Alles zag er goed uit, totdat de uitslag van de vruchtwatertest bekend was: die was positief, dus Marieke was vruchtwater verloren! Ze was toen 18,3 weken zwanger. Marieke werd opgenomen in het ziekenhuis. Na twee dagen verloor ze nog steeds kleine beetjes vruchtwater en de arts concludeerde dat ze vroegtijdig gebroken vliezen had middels een hoge vliesscheur. Wij vroegen aan de arts of het nog goed kon komen. Ze keek ons somber aan en zei: “Dan moet je hopen op een wonder van Boven”. Nou, dat gingen wij doen! Na een paar dagen werd Marieke per ambulance naar het ziekenhuis in Enschede overgebracht. Daar zeiden ze dat ze weinig voor ons konden doen, omdat wij de 24 weken nog niet bereikt hadden. Marieke mocht toen naar huis om daar rust te houden. Na wekelijkse controles in het ziekenhuis van o.a. de hoeveelheid vruchtwater, wat Marieke nog steeds verloor, naderden we gelukkig onze eerste mijlpaal: de 24ste week.
Met 24,4 weken kreeg Marieke ineens een bloeding en werd ze weer opgenomen in het ziekenhuis. Omdat het bloeden niet stopte, werd ze met 24,6 weken overgebracht naar het ziekenhuis in Zwolle omdat ze daar een Nicu hebben. Daar heeft ze meteen longrijpers gekregen. Na ruim een week in Zwolle te hebben gelegen, begonnen ineens de weeën! Marieke kreeg weeënremmers, maar na twee dagen bleek bij haar een infectie op te spelen en was het voor de baby beter dat hij gehaald zou worden, omdat hij anders ook een infectie kon krijgen. ’S Middags gestopt met de weeënremmers en toen ging het allemaal snel en daar was hij dan. Sven is met 26,2 weken geboren. Hij was ongeveer 35 cm lang en woog 1190 gr. Hij deed het de eerste week goed, maar kreeg toch last van de infectie die Marieke had en is toen helemaal weer teruggegaan naar de beademing. Daarna maakte hij steeds kleine stapjes vooruit. Na een kleine 7 weken in Zwolle gelegen te hebben is Sven overgebracht naarhet ziekenhuis in Enschede, waar hij nog steeds is. Hij is inmiddels 36 zwangerschapsweken en 9,5 echte weken en hij doet het super goed! Wij zijn ontzettend trots op onze kleine vechter!
Wij zijn ontzettend blij met de fotoshoot. Mooie foto’s waar we altijd naar terug kunnen kijken. Dank je wel Rayke voor deze mooie blijvende herinnering!

Arjan, Marieke en Lotte van Dijk

Van de fotograaf
Afgelopen zondag mocht ik naar Enschede om hier Sven te fotograferen. Ik maakte kennis met een leuk en lief gezin, en wat een heftig verhaal! Je kunt met recht zeggen dat dit ventje een kanjer is! Sven mocht tijdens de reportage fijn in bad, wat een genieten voor hem, maar ook voor zijn papa, mama en zijn grote zus Lotte.
Na het badderen had Sven zichtbaar honger en de fles ging dan ook helemaal leeg! Wauw wat goed!
Daarna nog even knuffelen bij trotse zus Lotte, wat is het toch genieten om zo’n tafereeltje te zien en vast te leggen.
Lieve familie, ik wens jullie heel veel geluk en gezondheid toe en hopelijk mogen jullie snel fijn thuis genieten samen!
Lieve groeten, Rayke Knippers

4 antwoorden
  1. Nicole
    Nicole zegt:

    Wat een herkenbaar verhaal! Mijn zoon is geboren met 28 weken… Nadat ik bij 18 weken een bloeding had en daardoor de vliezen gebroken waren… Zware tijd geweest maar onze kanjer heeft hard gevochten… Veel sterkte en succes met jullie kleine kanjer!!

    Beantwoorden
  2. Marieke Jansen
    Marieke Jansen zegt:

    Beste ouders en zusje van Sven,
    En toen ineens had Roos een “buurjongetje”. Sven kwam naast haar liggen.
    We hebben regelmatig even staan praten Hoe het gaat. Ik vond het erg fijn.
    Later op unit 2 lagen ze weer vlakbij elkaar.
    Tot op een dag zijn plekje leeg was. Wat fijn, jullie mochten naar Enschede. Ook voor Lotre weer elke dag bij papa en mama zijn.
    Wij wensen jullie veel geluk en gezondheid met elkaar.
    Jammer dat we elkaar niet meer hebben gesproken!
    Groetjes Marieke (moeder van Roos)

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.