Nova & Dex

Op 2 december 2015 gingen wij heel blij naar de verloskundige voor de allereerste echo. Daar kregen wij te horen dat er niet 1 maar 2 baby’s in mijn buik zaten. Het was een behoorlijke schok op dat moment en we zaten beide met een mond vol tanden en wisten even niet wat ons overkwam. Natuurlijk superblij dat we er 2 kregen.

De zwangerschap liep heel voorspoedig en had nergens last van. Toen ik eenmaal 29 weken was kreeg ik te horen dat de baarmoedermond al flink verkort was en hebben ze longrijping gegeven. Een week later weer een klein beetje last van lichte buikpijn en toen bleek dat ik 3 cm ontsluiting had. Ik werd opgenomen met weeënremmers en ook omdat ik geen weeën voelde werd ik aan de CTG scan gelegd.

Op mijn eigen verjaardag 19 mei had ik ‘s avonds laat weer lichte buikpijn maar ik ging lekker naar bed toe. De volgende dag 20 mei 2016 (32 weken zwanger) toch maar even netjes gebeld omdat ik per direct moest bellen als er maar iets veranderde. Om 13.30 uur arriveerde we op ons gemakje bij de verloskamers om een CTG te laten maken. Toen bleek dat ik al 6 cm ontsluiting had, dus werd al gezegd:  “nou mevrouw, u gaat nu echt niet meer naar huis”. Ze gingen niks helpen en lieten ‘moeder natuur’ haar gang gaan.

Een aantal uur later was het 7 cm maar had nog steeds geen echte weeën pijn. Ze dachten dat het nog wel even ging duren en een uur later kwamen ze terug toen bleek dat ik al 9 cm had, maar nog steeds geen pijn. Ze konden van Nova de hartslag niet meer goed meten waardoor ze besloten haar vruchtzak kapot te prikken en een draadje op haar hoofd te plakken. Ik moest op me zij gaan liggen omdat Nova nog niet ingedaald was. Ik kreeg per direct persweeën en om 18.09 uur werd Nova geboren. Dex lag in stuitligging en bleef ook zo liggen. Ik kreeg vrijwel direct weer persweeën en om 18.23 uur werd Dex in stuit geboren. Ze hebben 2 weken in couveuse gelegen en nu lekker in een bedje. Ze moeten nog alles leren maar doen het super goed.