Nine

Op 26 december 2022 hadden wij een positieve zwangerschap test. Super blij dat we papa en mama mogen worden.

De eerste echo; alles was goed gelukkig.

Tot de 12 weken echo mondje dicht houden was erg moeilijk, vooral omdat er zoveel om ons heen over zwangerschap en kindjes gepraat werd.

Ik was alleen erg moe, maar met tussen de middag 20 minuten op de bank liggen was dit tot de 12 weken goed te doen en in de ochtend 1 x overgeven en meer niet.

Vanaf de 13 weken nergens meer last van. Joepie, dachten wij nog. Zo mag de hele zwangerschap wel gaan.

Tot de 20 weken echo was, daar zagen ze dat m’n placenta voor de uitgang lag. We werden doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een echo. Daar werd gezegd dit kan nog veranderen. Alleen kan je wel bloed verlies gaan krijgen. Dan moet je meteen bellen en komen.

De eerste keer met 21 weken half dagje in het ziekenhuis gelegen. Ik mocht weer na huis, wel met veel rusten. En elke week op controle in het ziekenhuis.

Ze hadden met 22 weken gezegd; je hebt een placenta previa totalis.

Je placenta kan nu niet meer anders gaan liggen. Het word sowieso een keizersnede met 37 weken.

We mochten nog op vakantie als we maar binnen 2 uur in het ziekenhuis konden zijn. Wij nog even lekker weg naar de camping.

Met 24.6 dagen word ik ‘ s nachts wakker met een raar gevoel. Ik kijk naar onder en zie bloed.

Meteen mijn vriend wakker gemaakt. Even naar het toiletgebouw toilet bezocht en de douche. Toch maar even bellen met ziekenhuis. Meteen komen en neem ook maar slaap spullen mee zeiden ze.

Wij hond thuis afgezet, naar het ziekenhuis. Daar alles gecontroleerd. Met ons meiske ging het goed, maar ik moest blijven. In ETZ Tilburg hebben ze geen nicu, dus werd met Utrecht gebeld. Daar was plek, met de ambulance die kant op.

Daar werd al snel door de artsen met ons gepraat wat als ze nu geboren word en wat moeten we doen wie moeten we redden jullie meisje of jou de mama.

En zoveel vragen en gesprekken dat de eerste paar dagen wel erg zware dagen zijn geweest daar. Al longrijpers gekregen omdat ik al weeën had. En ze bang waren dat ons meisje  geboren zou worden. Dit was echt nog te vroeg.

Ik mocht weer naar huis na 6 dagen gelukkig. Met ons meisje  in m’n buik.

Met 27.1 week weer bloedverlies en weer terug na het ziekenhuis in Tilburg. Weer mijn koffer mee en alle controles. Er werd met Utrecht gebeld. Geen plaats, maar waar dan wel? Zwolle heeft plaats. Ambulance werd geregeld. Weer met sirene naar een ziekenhuis. Daar weer longrijpers gehad. Na 6 dagen Zwolle gehad te hebben mocht ik naar huis gelukkig. Maar ik ben nog niet bevallen. Weer had ik weeën en dachten ze die is aan bevallen toen ik opgenomen werd daar.

Met 28.5 weken op controle wat we elke week moesten als ik thuis was.

Ik was m’n verhaal aan doen en voelde bloed lopen na de triage en jawel hoor. We gaan bellen met Utrecht dat je weer opgenomen kan worden. Dit keer geen plek in Utrecht en Zwolle. Ojee waar gaat de ambulance me nu heen brengen? Rotterdam. Daar een weekendje gelegen.

Ik mag weer na huis toe elke keer als ik bloed zag werd de spanning groter of dat ik ging bevallen en dat m’n placenta los aan laten was.

We hadden al een keer m’n zwangerschap shoot af moeten zeggen omdat ik in ziekenhuis lag dus de vraag of we die nog konden doen werd steeds kleiner.

Ik was thuis meteen voor de dag erop geregeld de shoot.

Om 18 uur zouden we het doen. Alles klaar staan en mijn eigen mooi gemaakt, ga ik even plassen en jawel hoor bloed. O nee, de shoot weer afzeggen en ziekenhuis bellen. Mevrouw, u staat niet bij ons in het systeem. Dan maar Rotterdam bellen. Ja maar je moet mmc Veldhoven hebben. Die hebben je gegevens van ons gehad. Ik bel de verloskundige die was daar gelukkig aan het werken.

Die foto’s geappt. Ja kom maar heel snel deze kant op met je koffer. 11 dagen daar gelegen.

Ik mag naar huis. Meteen dag erop fotoshoot. Yes gelukt!

2 dagen thuis

Met 31 weken ik voelde ons meisje niet. We dachten ‘s avonds nog die slaapt wij ook slapen, maar s ochtends voelde ik ze nog niet. Naar het ziekenhuis in Veldhoven. Ze beweegt gelukkig goed. Kom in de avond maar terug.

Even thuis samen lunchen en ik ga even slapen. Heel de nacht toch vaak wakker geweest in hoop dat ze zou bewegen. Mijn vriend ging even bij een vriend formule 1 kijken. Ik lag van 13 uur tot 15.15 uur te rusten en werd wakker met bloed in mijn broek. Na het toilet meteen m’n vriend naar huis gebeld.

Die zei nog ga maar vast in de auto zitten. Dit ging niet meer, ik bleef maar bloed verliezen. Dit keer zoveel dat ik er slap van werd. Mijn vriend zat 2 minuten van ons huis af. Die wist niet hoe snel die er moest zijn> Ik had het ziekenhuis gebeld, die hebben meteen een ambulance gestuurd. Ze bleven van het ziekenhuis aan de telefoon tot de ambulance er was.

Ik moest op bed liggen met handdoeken onder me.

Ze hebben me van bed afgehaald. Zo op de brancard met hoge snelheid naar Veldhoven. Daar stond ok team al klaar. Ons meisje zou gehaald worden.

Maar daar aangekomen was het gelukkig nog niet nodig. Wel blijven en werd al gezegd ga er maar vanuit dat je niet naar huis meer gaat zonder de kleine meisje geboren is.

Met 32 weken en 1 dagl ik voel me niet goed. Heel de dag al niet fit.

‘s nachts om 3 uur; jawel hoor, weer heel veel bloed verlies. Elk uur komen ze kijken of m’n baarmoeder mond aan in korten is.

Om 11 uur ‘s ochtends was het weer vrij rustig. Mijn vriend kon gaan werken, ze dachten dat ze nog niet geboren zou worden.

Wel hele dag in bed en aan de CTG banden. En het bloedverlies hield niet op.

Om 17 uur het bloedverlies werd weer erg veel dat de zusters elke 5 minuten mijn verband moesten komen verwisselen. Mijn vriend gebeld, die moest meteen komen. Ik zei tegen hem 80 % geven ze me al dat ze gehaald word vanavond nog.

Die heeft nog snel even iets gegeten in het ziekenhuis wat op mijn kamer klaar stond voor hem.

18 uur de artsen kwamen zeggen we gaan je nu opereren. Even zelf nog naar het toilet gelopen en oorbellen uit doen, ok kleding aan en daar gingen we. Laatst foto’s van ons dat we nog geen papa en mama zijn.

Ruggenprik en alles klaar voor haar te halen.

Op 11-7-2023 om 20:09 uur is ons meisje Nine geboren met de keizersnede met 32 weken en 2 dagen. Wel moest ze in de couveuse op de nicu met alle toeters en bellen, maar na 2 dagen deed ze het zo goed dat we al overgeplaatst werden naar Tilburg. Naar de medium care. Wel nog in de couveuse, maar minder toeters en bellen.

Haar eerste ritje in de ambulance, een babylance. Mama mocht mee. Papa kwam met de auto er achteraan.

Daar nog 3,5 week in couveuse gelegen. Op de dag dat er foto’s gemaakt werden van Earlybirds mocht ze uit de couveuse en kleertjes aan. Daarna lekker in een gewoon bedje.

Wel hebben we toen ze in de couveuse lag elke dag mogen buidelen en haar mee mogen verzorgen. Dit was echt zo super fijn.

We hebben in totaal vanaf de geboorte 5 weekjes  in Tilburg gelegen.

We mochten lekker naar huis toe gaan. Genieten als gezin. Gelukkig! Mama had in totaal 85 nachten ziekenhuis gehad en veel verschillende ziekenhuizen.

De foto’s die gemaakt zijn door stichting Earlybirds zijn ons erg dierbaar

We hebben echt een roller coaster gehad vanaf de 20 weken zwangerschap, maar we hebben er zo iets moois en liefs voor terug gekregen dat het niet snel vergeten word, maar wel minder erg voor ons eigen gevoel.

Ons kleine meisje doet het nu heel goed, dus genieten elke dag volop van haar.