Van de ouders
Na heel wat jaartjes wachten en meerdere miskramen was die daar eindelijk; een goede eerste echo bij 8 weken. Een sterk kloppend hartje. Tot de grens van 12 weken bleef het spannend, zou het nu wel goed gaan? Ook de echo daarna was positief. Het genieten kon beginnen. Ik wist van te voren dat het geen zorgeloze zwangerschap zou zijn vanwege mijn type 1 diabetes. Toen ik zwanger was van onze eerste dochter heb ik aardig wat ziekenhuisopnames gehad vanwege mijn suikerspiegel.
Qua suiker waardes ging deze zwangerschap heel goed. Wat was ik blij. Op een gegeven moment hoorde we dat onze tweede dochter ook klein was. Er kwam niet direct stress , mijn man en ik zijn beide ook niet groot en onze andere dochter Zoey zat ook steeds bij de onderste lijn van de groeicurve. Later bleek toch dat de werking van de placenta wat te wensen overliet. Mij werd vertelt dat als ik geen verandering merkte in de bewegingen en mijn bloedsuikers niet ineens heel hoog werden de werking van de placenta nog voldoende was. Na een controle werd ik toch naar het Sophia gestuurd. De baby had het niet echt meer naar haar zin bij mij. De volgende dag hielden de artsen alles goed in de gaten. Ik bleek ook zwangerschapsvergiftiging te hebben. We hoorde eerst steeds; we kijken het nog even aan maar opeens kwamen er veel artsen op de kamer en vertrokken we naar de OK. Het ging ineens zo snel.
Op 5 december 2023 werd onze tweede dochter Mylou geboren na een zwangerschap van 28 weken en 4 dagen. Vanaf moment 1 deed ze het super goed. Ze kreeg alleen wat ademondersteuning om de longen open te houden maar ademde zelf. Even waren we bang voor een darminfectie maar dat bleek vals alarm.
Op 1 januari 2024 mocht Mylou naar het ziekenhuis in Dordrecht. Een mooier begin van het nieuwe jaar konden we ons niet wensen.
Deze fotoreportage is een mooie herinnering aan een hele hectische en spannende periode.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!