Moïs
Ons zwangerschapsverhaal:
Na een periode van zeker 2,5 jaar zijn wij met behulp van het ziekenhuis zwanger geworden.
Wat was dit voor ons een mooi geschenk, we keken er enorm naar uit om het iedereen te vertellen. Helaas had jouw mama niet zo’n fijne zwangerschap. Ik was al bekend met hypertensie en wist dat het wel een iets zwaardere zwangerschap zou worden, maar had wel het idee dat jij wat langer zou blijven zitten.
Aan het begin van de zwangerschap werd ik helaas depressief i.v.m. de verkeerde bloeddruk medicatie. Na een verandering van medicatie werd dat gelukkig wel beter, en kon ik eindelijk een beetje gaan genieten van jou in me buik, je begon steeds meer te bewegen en oh wat vond ik het fijn om jou te voelen in me buik.
Helaas begon mijn bloeddruk steeds meer te stijgen en was hij lastig onder controle te krijgen. We hebben veel afspraken gehad bij de gynaecoloog. Uiteindelijk werd ik opgenomen omdat de bloeddruk maar bleef stijgen en moest ik aan het infuus.
Aangezien die lastig onder controle te houden was, werd ik overgeplaatst naar een ander ziekenhuis. Na een tijd opgenomen te zijn geweest mocht ik met een hoop medicatie eindelijk naar huis. Wat was ik blij, jij deed het gelukkig nog steeds heel goed, dus dachten we eindelijk weer te kunnen gaan genieten, helaas werd ik de volgende dag toch weer opgenomen en werd er ook zwangerschapsvergiftiging ontdekt. Ik werd weer naar een ander ziekenhuis overgeplaatst en zat helaas weer aan het infuus.
De volgende dag werd ik helaas erg ziek en gingen we erg achteruit, de medicatie kon helaas niet meer omhoog omdat we aan onze tax zaten. Gelukkig was er nog 1 zware medicatie die toegediend kon worden via het infuus, dat was ons laatste redmiddel. Gelukkig hielp dat iets, om nog wat te rekken. We hebben nog een paar dagen gestreden maar omdat ik toch weer wat achteruit ging en jij helaas ook steeds rustiger werd, hebben de artsen besloten jou te halen, en wat vond ik dat spannend want je was nog zo klein.
Maar we moeten er toch aan gaan geloven zowel voor jouw gezondheid als die voor mij. En daar kwam jij dan op 10-11-22 met 31+4 weken. Gelukkig had je een goede start en mochten wij elkaar echt gaan ontmoeten, wat was je klein en lief.
Helaas hebben wij geen zwangerschapshoot kunnen doen omdat ik al heel snel in het ziekenhuis werd opgenomen voor een paar weken. Dus dat we deze kans kregen bij de Stichting Earlybirds was voor ons zo bijzonder. Na een moeilijk periode met veel onzekerheden was dit echt een mooi lichtpuntje om samen als gezin te doen. En dat deden wij maar al te graag met een buidelmoment want wat kan je daar van genieten zeg.
Lieve Moïs, wat zijn we blij dat jij mooie stapjes maakt, ga zo door en blijf wie je bent.
En Earlybirds en Hester bedankt voor dit onvergetelijke moment. Was is dit mooi voor ons.
Liefs, Sacha en Roy.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!