Sem

Onze lieve kleine man Sem is met 29,6 weken te vroeg geboren.

Het begon met de twijfel of het vochtverlies wat ik op een gegeven moment ervaarde, wel “normaal” was. Toch maar na een week werken en nog nietsvermoedend contact op genomen met de verloskundige om toch maar even voor de zekerheid na te vragen.

Na overleg en aanhoudende twijfel werd op 11 november duidelijk dat ik vruchtwater verloor en wij daarna sindsdien in de rollercoaster van onzekerheden waren beland.

Elke dag telden wij als een zegening dat hij in mijn buik heeft kunnen blijven zitten om groter en sterker te worden. Met veel geluk heeft Sem tot 2 keer toe de longrijpingsprikjes kunnen krijgen. Nadat de 2e dosis was ingewerkt, kwam de bevalling spontaan op gang, steeg mijn temp en was er vermoeden van infectie in de baarmoeder. Sem werd uiteindelijk op 28 november geboren en wat doet hij het goed..

Inmiddels van schrijven zijn wij in het 3e maar tevens laatste ziekenhuis beland. We kunnen en durven nu vaker meer dan een dag verder vooruit te kijken en soms zelfs al zover dat we af en toe bezig zijn met de gedachte dat hij binnenkort toch ook eindelijk echt een keer naar huis mag.

Maar nu is hij nog goed aan ‘t oefenen met drinken, groeien en sterker worden.. Sem bepaalt het tempo die wij liefdevol proberen bij te benen. Want hij maakt zulke sprongen dat wij steeds bij moeten schakelen ?. We kunnen niet wachten tot we hem mee naar huis mogen nemen zodat we daar verder in onze eigen bubbel van en met elkaar kunnen genieten en de afgelopen maanden een plekje kunnen geven.