Liv & Noor
De zwangerschap van onze tweeling, Noor en Liv, leek het eerste aantal weken voorspoedig te verlopen. Liv was wel wat kleiner, maar er gingen nog geen alarmbellen af. Die gingen wél af vanaf week 20: de groei van Liv bleef ernstig achter en de gynaecologen van het Wilhelmina kinderziekenhuis vreesden voor haar leven. Er volgde een zeer onzekere tijd van wekelijkse echo’s, die een steeds kritieker beeld gaven. Het was van belang dat de duur van de zwangerschap zo lang mogelijk gerekt werd, waardoor de levensvatbaarheid van onze dochters toenam.
Bij 31 weken en 6 dagen zijn de meisjes met een spoedkeizersnede ter wereld gebracht. Hierna gingen zij direct door naar de intensive care en later naar high en medium care, waar ze zo’n zes weken verbleven. In deze periode bleek dat onze Liv het Syndroom van Down heeft, wat verklaarde waarom zij zo klein is gebleven met een geboortegewicht van 680 gram. Desondanks heeft ze altijd gevochten om in ons midden te mogen zijn; ze heet dan ook niet voor niets Liv (‘leven’) Yara (‘klein vlindertje’ en ‘heftig van karakter’). Natuurlijk hebben we dit nieuws wel moeten laten bezinken, maar we zullen er alles aan doen om haar en haar zusje de best mogelijke kansen in het leven te geven.
Op moment van dit schrijven is Noor al een aantal dagen lekker bij ons thuis, Liv zal nog een aantal weken verder aansterken en doorgroeien in het Antonius te Nieuwegein. Het duurt dus nog even voordat onze meisjes herenigd zijn en ons gezin compleet is.
Marjolijn, bedankt voor de prachtige fotoreportage en de fijne en ongedwongen manier waarop deze is vastgelegd!
Groetjes,
Jasper en Janneke Snellenberg-Sneyers
Lieve Jasper en Janneke,
wat een rollercoaster moet het voor jullie geweest zijn. Ik ben jullie verhaal gaan lezen, doordat wij zelf ook een tweeling hebben die Noor en Liv heten (en mijn man ook Jasper). Zij zijn ook te vroeg geboren.
Hopelijk is jullie Liv snel sterk genoeg om thuis te mogen komen!
Lieve groetjes, Loes