Levi & Noah


Van de ouders
Op 24 november 2023, ’s nachts om 05.00 uur, krijg ik uit het niets een acute bloeding na een zwangerschapsduur van 26+3 weken. Tot dat moment in de zwangerschap van onze tweeling heb ik, op wat fysieke belemmeringen na, helemaal nergens last van gehad. Ik schrik direct heel erg en maak mijn man wakker die direct het ziekenhuis gaat bellen. Na enkele minuten overleg met de telefoniste komt er met spoed een ambulance bij ons thuis ter plaatsen. Met grote spoed naar het Radboud UMC in Nijmegen. Daar aangekomen blijkt er helaas geen plaats te zijn op de NICU, waardoor wij overgeplaatst moesten gaan worden. Na 10 minuten over en weer bellen werd dit het MMC in Veldhoven. Wederom moest ik de ambulance in op weg naar Veldhoven.
Daar aangekomen werd ik direct aan de CTG gelegd om te kijken hoe het met de tweeling ging. Er werd niks geks geconstateerd, alleen de bloeding bleef. Deze bloeding bleef tot 20.00 uur, waarna deze uit zichzelf stopte. Dit gaf mij en mijn man hoop op een goede afloop.
Helaas was dit van korte duur. Op 25 november om 20.00 uur ontstond er toch weer een nieuwe bloeding. Om 22.15 uur werd de laatste scan gemaakt om te kijken hoe de nacht in te gaan en hoe nu verder. In eerste instantie werd hierbij niets afwijkends gezien, dus klaar om te gaan slapen. Lampje uit en oogjes dicht.
En uit het niets kwamen er om 22.45 uur drie dokters met spoed onze kamer op. Het HB gehalte van mij was op onverklaarbare wijze heel erg veel gedaald, dus paniek in de tent. De tweeling moest met een spoedkeizersnede gehaald worden om ze kans van leven te geven. En zo geschiedde. Om 23.30 uur werd onze Levi geboren en om 23.34 uur werd onze Noah geboren.
Op het moment van schrijven is het 6 februari en zijn wij als gezin alweer 10,5 week verder. De eerste 8 weken hebben de jongens op de NICU afdeling van het MMC in Veldhoven verbleven. Wij als ouders zijn al deze tijd in het nabijgelegen Ronald McDonaldhuis verbleven om zo dicht mogelijk bij de jongens te zijn. Na 8 weken was eindelijk het moment daar dat de jongens met de babylance overgeplaatst konden worden naar Nijmegen. Hier zullen de jongens nog een tijd moeten verblijven totdat ze naar huis toe mogen en wij als gezin thuis kunnen worden herenigd.
Wij hebben gewacht met de fotoshoot van stichting earlybirds totdat wij definitief naar Nijmegen toe gingen. Hier heeft Maarten als fotograaf van stichting earlybirds prachtige foto’s gemaakt die wij als aandenken van deze bijzondere tijd ter beschikking hebben. Wij zijn Maarten hier erg dankbaar voor.

1 antwoord
  1. Joyce Vermeulen
    Joyce Vermeulen zegt:

    Wat een verhaal meid.. en wat moeten jullie in angst geleeft hebben. Gelukkig zijn jullie jongens echte vechters er geven ze de moet niet op.
    Wat fijn dat jullie nu weer thuis zijn als gezin.. nu gaan genieten samen want dat hebben jullie verdiend.

    Knuffel

    Joyce

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.