Kalyan

Op een warme zomerdag in Augustus (de 17de ) wandelend in de Intratuin, braken plotseling de vliezen……

We zijn meteen naar het MCH Westeinde ziekenhuis in Den Haag gereden. Natuurlijk waren we geschrokken, maar daar aangekomen, liet de monitor zien dat onze Kalyan het goed maakte. Na een paar uur is mama toch per ambulance overgebracht naar het LUMC. Onze Kalyan lag met zijn voetjes naar beneden. Mama kreeg weenremmers en medicatie voor zijn longrijping. Ze mocht ook niet meer haar bed uit. De medicijnen moesten minstens 48 uur hun werkt doen. Na 48 uur begonnen de weeen sterker te worden. Kalyan bleek steeds verder in te dalen. De artsen spraken over een spoedkeizersnee, de OK moest klaar gemaakt worden.

Uiteindelijk was dit niet nodig. Het is een natuurlijke bevalling geworden met stuitligging. De arts had er vertrouwen in dat een natuurlijke bevalling zou lukken. Achteraf bleek dit een juiste beslissing. Kalyan mocht na een paar uurtjes van de beademing af. Hij deed het heel goed op de IC, en verhuisde na 9 dagen naar het JKZ in Den Haag. De rit in de ambulance had hem vermoeid dit bleek pas na 2 dagen, omdat hij opeens geen constante ademhaling had. Hij moest aan de neusbril. Gelukkig had zich snel weer herpakt en mocht er gauw weer vanaf.

Dit leek ons een mooi moment om Earlybirds in te schakelen. Tijdens een gesprek met de verpleegkundige kwamen zij toevallig ter sprake. Maar voordat Melissa van Earlybirds kon komen, kreeg Kalyan een terugval. Hij moest aan de neusbril. Gelukkig konden we de afspraak verplaatsen. De dagen voor de shoot werd dit weer afgebouwd. Het ging zo goed met Kalyan dat de neusbril voor de shoot even helemaal af mocht.

Melissa heeft mooie foto`s kunnen maken, zoals wij onze Kalyan kennen. We zijn dankbaar voor de mensen die zich inzetten voor Earlybirds. We hebben deze uurtjes van de shoot ervaren als een leuke gebeurtenis en afleiding van de dagelijkse ‘sleur’ in het ziekenhuis. Het zal voor Kalyan en ons een herinnering zijn van zijn eerste paar maanden in de couveuse suite. Een moeilijke en vermoeide maar ook een leuke spannende tijd.

Kiran, Manisha en Kalyan

——-

Met 29 weken verrast worden met een mooie zoon. Te vroeg maar ook heel blij dat hij er al is en dat het zo goed gaat. Hij had een terugslag na het vervoeren van het LUMC naar het JKZ. Vermoeiend voor zo’n klein mannetje maar het gaat weer hardstikke goed en de neusbril wordt langzaam afgebouwd.

Tijdens de shoot een voeding bij mama, fijn in badje (en een korte douche!) daarna nog even knuffelen en weer lekker slapen na alle inspanningen.

Ga zo door Kalyan! Je doet het super!

Liefs Melissa