Kai prematuur geboren met 35 weken, Bravis, groeiachterstand, hoge bloeddruk, CPAP, couveuse, sonde

Kai


Kai prematuur geboren met 35 weken, Bravis, groeiachterstand, hoge bloeddruk, CPAP, couveuse, sonde

De in eerste instantie zorgeloze zwangerschap, verliep plotseling heel anders dan verwacht. De zwangerschap begon als een onverwachts cadeau. Alle controles bij de verloskundige waren goed en ik zat met alle metingen continu op het gemiddelde. Dit veranderde vanaf 30 november, toen ik 29 weken zwanger was. Bij de pretecho kwamen ze er toevallig achter dat de baby plotseling een groei-achterstand had. Ik werd door gestuurd naar het ziekenhuis waar alles werd gecheckt. Behalve de groei-achterstand was alles in orde. De placenta werkte goed, en ze zeiden dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Bij de controle 2 weken later was dit veranderd: ik had ineens een hoge bloeddruk en de placenta werkte niet goed meer. Er werd verteld dat de baby vanwege de groei-achterstand bij 37 weken gehaald zou worden en ik moest starten met medicatie. Er werd me geadviseerd rust te gaan houden en stress te vermijden. Ik had inderdaad weinig rust, ik had een drukke fulltime baan in de psychiatrie. Mijn vriend en ik waren dagelijks bij elkaar, maar hadden allebei een eigen huis 75 km. bij elkaar vandaan, waardoor we veel op en neer reisden. Ik wilde in mijn verlof gaan verhuizen, we gingen een geregistreerd partnerschap aan waar we nog een mooie dag van wilden maken. Kortom: rust was er niet. Ik ben de ziektewet in gegaan, eerst halve dagen en later volledig in de ziektewet. Mijn verhuizing is compleet overgenomen door familie en vrienden, en ik ben veel rust gaan houden. En een week later, net voor Kerst, leek deze rust te werken en leek het allemaal goed te komen: mijn bloeddruk was goed, de placenta werkte nu wel goed, en de groei-achterstand was verminderd.

Vanaf de jaarwisseling voelde ik me plotseling niet goed meer. Bij de volgende check op 7 januari bleek het mis te zijn: mijn bloeddruk was gestegen en er zaten eiwitten in mijn urine. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis om dit 24 uur in de gaten te houden. Hier steeg mijn bloeddruk steeds verder, er bleken heel veel eiwitten in mijn urine (4 gram) te zitten, en ook uit het bloed bleek mijn nierfunctie verminderd te zijn. Ze zouden de baby met 37 weken gaan halen, en tot die tijd moest ik bedrust in het ziekenhuis houden, ik mocht tot aan de bevalling niet meer naar huis. Aangezien dit nog 2 ½ week zou duren, zei ik tegen mijn vriend dat hij maar gewoon naar zijn werk moest gaan. 2 dagen later veranderde het plan plotseling: ik ging hard achteruit en de arts zei dat we niet meer konden wachten. Ik schrok, voor ik het wist was mijn vriend er en was ik aan het bevallen.

Kai is geboren op 11-01-2019, met 35 weken zwangerschap en met een groei-achterstand die nog iets groter was dan geschat: hij woog 1870 gram. Hij had een moeizame start, hij was helemaal blauw en kon niet huilen maar alleen kreunen. Zijn longen hadden het moeilijk, en hij had daarbij ondersteuning nodig van de CPAP. Kai deed alles graag 2x: hij moest 2x terug in de couveuse, 2x terug aan de CPAP en 2x terug onder de blauwe lamp. Na 9 dagen mocht dit er gelukkig allemaal af. Vanaf de dag dat hij eigenlijk 37 weken zou zijn ging het ineens hard: hij begon zelf te drinken en dit ging rap! 2 dagen later op de ochtend van de fotoshoot mocht zelfs de sonde eruit! En weer 3 dagen later, mochten we eindelijk naar huis!

Ondanks dat we iedereen in het ziekenhuis dankbaar zijn en iedereen heel lief voor ons was, was het vooral een spannende, angstige en vervelende tijd. Het is heel fijn dat in deze tijd Stichting Earlybirds ons deze mooie herinnering kon bezorgen, dankjewel!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.