Dex
Onze zwangerschap begon als een droom. Na een hele heftige miskraam gehad te hebben een paar maanden ervoor kwam deze zwangerschap als een verrassing. Geen kwaaltjes, ik had het alleen heel de dag ijskoud.
Tot een week of 15, toen werd ik heel erg moe, maar ik was zwanger dus zocht er niet teveel achter. Door de miskraam had ik al een ijzer te kort, en welke pillen of drankjes ik ook kreeg mijn ijzer werd niet beter. Dit kon de vermoeidheid verklaren. Uiteindelijk een ijzer infuus gekregen in week 17. Maar 2 weken later voelde ik me niet beter. Omdat ik een hartziekte heb moest ik van de gynaecoloog toch even langs bij de cardioloog en toen ging het erg snel. Ik moest meteen stoppen met werken. En 4 dagen later werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Mijn hart had het erg zwaar. Vanuit Eindhoven werd ik naar Rotterdam verplaatst omdat hun gespecialiseerd zijn in mijn hartziekte in combinatie met zwangerschap. Hoe erg ik ook zeurde ze lieten me niet meer gaan en ik mocht niet meer naar huis toe. Ondertussen reed mijn man op en neer om te werken en voor zijn andere kinderen te zorgen. De hond was inmiddels ondergebracht bij de broer van mijn man en de dagen kropen voorbij. Onderzoeken en echo’s elke dag.
De vrijdag voor de bevalling hebben we nog een gesprek gehad met de gynaecoloog en professor van de kinderafdeling. We vroegen wat we konden verwachten als “junior” wel te vroeg zou komen en wat de verwachtingen vanuit hun waren. Nou als ik zo doorging haalde ik week 30/35 ook nog wel. Rustig aan doen. De afdeling neonatologie lieten ze niet zien want daar zouden we toch niet terecht komen.
Die dinsdag kwam er een cardioloog een hartfilmpje maken. Hij zei ik ken je verder niet dus moet het eerst vergelijken. 2 uur later stond hij samen met een andere cardioloog binnen. Weer een echo en hartfilmpje. Hij maakte zich wat zorgen maar nog niet drastisch. Weer 2 uur later stond er een heel team binnen. Anesthesie, gynaecoloog, cardioloog, verpleegsters. Heel de kamer stond vol met witte jassen. Een nieuw hartfilmpje volgde. Ze verdwenen naar de gang, kwamen 5 minuten later terug. We maken ons ernstige zorgen. We gaan de baby nu halen. We kijken hoe het gaat. Kleed je om, we gaan nu. En daar lig je dan.
Op de operatietafel, met de gedachte hoe gaan we hier uit komen. Ik mocht me niet te druk maken en kreeg een medicijn om me iets te laten kalmeren. Een ruggenprik die werd gezet, en alles in uitzonderlijke kalmte. Alleen al de ruggenprik zetten en een artrerilijn plaatsen koste 1,5 uur. Mijn hartslag mocht niet verder omhoog en daarom werd alles heel rustig gedaan. De mensen op de OK waren fantastisch. Namen hun tijd en legde alles uit. Wij vroegen: “wat kunnen we verwachten? Huilt hij? Ademt hij, wat gaat er gebeuren?”
We kregen een eerlijk antwoord. Ze wisten niet wat er ging gebeuren, of hij kon huilen, of hij kon ademen.. we moesten afwachten. Het moment van de keizersnede zullen we nooit vergeten. Ondanks het moment was het prachtig hoe het gebeurde. Na 24 weken en 2 dagen zwangerschap kwam onze junior ter wereld. Onze junior werd omgedoopt tot Dex. Dex huilde meteen, ademde meteen zelfstandig, wauw wat is hij sterk! Papa ging mee met Dex op het moment dat ik werd gesloten. Dex ging naar de NICU en ik moest door naar de IC.
Later op de avond bleek het ademen toch te zwaar voor Dex en is hij aan de beademing gelegd. De IC-verpleging was geweldig en hebben mij snachts naar Dex toe gebracht zodat ik hem kon zien. Ook hadden ze beschuit met muisjes klaar gezet.
Inmiddels is Dex ruim 14 weken oud en liggen we in een streek ziekenhuis. Dex doet het super. We zijn mega trots op hem. Zelf moet ik later dit jaar nog geopereerd worden om de schade van de zwangerschap te herstellen. Maar we genieten vol op van ons mooie gezinnetje.
💪
💪🏻
Prachtig verhaal💪🏻trots op jullie als ouders en natuurlijk met jullie kanjer.
Wij hebben ook een dochter die geboren van 24 weken en nu een leuke peuter.
Het komt alles goed en zeker genieten met deze bijzonder moment
Wauw, fantastisch wonder! Gaaf en bijzonder dat jullie zo hebben doorgezet, er wordt tegenwoordig zo afschuwelijk snel afgehaakt mede door protocol van het ziekenhuis.. moet je kijken wat een rijke schat je ervoor terug krijgt als je volhoudt en het een kans geeft ♥️ de Schepper kan meer dan je denkt, geniet en verwonder!
Wij hebben een drieling trouwens.. werd ons aangeraden door het ziekenhuis 1 of 2 kindjes weg te halen zodat er meer kans was voor de ander… Afschuwelijk trieste protocollen. Des te intenser dankbaar voor onze 3 gezonde, niks mankerende kinderen 😍
Wauw wat een heftige tijd hebben jullie mee gemaakt
Met het hele gezin
Bewondering voor hoe jullie het allemaal doen
Ik wens jullie veel sterkte voor de operatie die nog komen gaaat
Prachtig, wat een vechter!
Onze twins zijn met 26 weken geboren 💕