Jaivy, Milou & Shelly

Op 13 maart rond het avond eten was het weer zover. Ik had voor de vierde keer tijdens mijn zwangerschap een flinke bloeding. Ik was op dat moment 26 weken en 6 dagen zwanger van onze drieling. Een spontane drieling, wat even (behoorlijk) schrikken was toen we er achter kwamen bij de eerste echo.
Met 17, 23 en 25 weken heb ik ook een bloeding gehad die werd veroorzaakt door een van de placenta’s die voor de baarmoedermond lag. Normaal stopt de bloeding snel, word ik ongeveer twee dagen opgenomen en mogen we daarna weer naar huis. Maar helaas liep het deze keer anders.
Ik werd met de ambulance naar het ziekenhuis in Rotterdam gebracht. De bloeding bleef aanhouden en ik kreeg voor de zekerheid een prikje met longrijpers voor de baby’s en daarnaast een infuus met weeënremmers en een infuus met magnesium. We zijn die avond nog overgeplaatst naar het Wilhelmina kinderziekenhuis in Utrecht omdat er in Rotterdam, mocht ik toch gaan bevallen, geen plaats was voor de baby’s. Die nacht nam de bloeding geleidelijk aan af tot ik om 06:00 uur weer en heftige bloeding kreeg. Niet veel later braken mijn vliezen en voor dat we het wisten lag ik weer niet veel later op de OK voor een spoedkeizersnede. Jaivy werd om 09:52 uur geboren, daarna volgende om 09:57 uur Milou en Shelly kwam om 09:59 uur nog helemaal in het vlies uit mijn buik. Heel bijzonder om te zien.

We hebben in totaal 8 weken in het Wilhelmina kinderziekenhuis doorgebracht omdat onze zoon met 3 weken een NEC heeft gekregen waaraan hij is geopereerd. Na 8 weken was Jaivy ook stabiel genoeg om te worden overgeplaatst. De meiden zijn op dezelfde dag overgeplaatst naar het Amphia ziekenhuis in Breda en Jaivy volgde een dag later. In Breda had Jaivy een moeilijke eerste week maar hierna werd hij gelukkig weer stabiel. Langzaamaan zagen we steeds meer slangetjes en draadjes om hem heen verdwijnen en werd zijn gezichtje net zoals bij zijn zussen steeds meer zichtbaar. Dit was voor ons het moment om een aanvraag te doen bij stichting Early Birds. Op zondag 21 Mei is de fotograaf langs geweest in het ziekenhuis en heeft mooie foto’s gemaakt. Niet alleen tijdens de verzorgingsmomenten maar ook van de drieling samen en van ons vijven als gezin. Hoe bijzonder was dat! Er werd de tijd genomen, mee gedacht, er werd gelachen en er was een fijne sfeer met zeer waardevolle foto’s als resultaat. Een mooie en dierbare herinnering.