Lyam

Op 2 mei om 18.00 uur lekte er iets.. ik dacht het zal toch niet. Toen er 3 minuten later weer iets lekte wist ik het zeker, mijn vliezen zijn gebroken.. De zwangerschap was al niet rooskleurig, maar een dreigende bevalling met 28 weken hadden we niet zien aankomen. Ik belde direct de verloskundige en mijn partner. 10 minuten later stond de verloskundige op de stoep en begonnen de weeën. Gelukkig was mijn partner in de buurt aan het werk en was hij snel thuis. De ambulance werd met spoed ingeschakeld en we gingen met gierende banden en loeiende sirenes naar het Rijnstate ziekenhuis. Er werd gestart met weeënremmers, magnesium sulfaat en longrijping. Toen bleek dat er nog wat tijd was gingen we met dezelfde ambulance en sirenes door naar het Radboud. Nog nooit heb ik mij zo angstig gevoeld en deed mijn lijf zoveel pijn. Mijn lichaam kon niet meer en de kleine man moest komen.. ik voelde het aan alles. Ik kon hem niet meer geven wat hij nodig had in mijn buik. Ik sprak mijzelf moed in: kom maar kleintje het is oke. Je bent meer dan welkom en we’ll make it work. Wij met zijn drietjes fixen dit!

Uiteindelijk is Lyam 43 uur later geboren op 4 mei 2023. De longrijping had idealiter 48 uur nodig om zijn werk te kunnen doen. Ik ben zo dankbaar dat mijn lichaam het nog 43 uur heeft kunnen rekken! Alle pijn is het waard geweest. De foto’s die door Marinke van Early birds zijn gemaakt, en alle trotse artsen en verpleegkundigen aan je bed bevestigen dat gevoel. Ons kleine ventje is het zo waard! Ja, je wordt het meest verwende kind ooit denk ik, maar je hebt het zo verdiend!