Dave & Luke
Op 22 oktober mocht ik Dave & Luke fotograferen. Twee prachtige ventjes die geboren zijn in Amsterdam omdat er op dat moment geen plek was voor een bevalling in Groningen. Ze liggen nu gelukkig samen in het Martini Ziekenhuis.
Op de dag van de reportage mochten ze voor het eerst in bad. Ze vonden het heerlijk! En daarna voor het eerst naast elkaar in 1 bedje. Ik vond het heel bijzonder om dit samen met jullie mee te maken. Veel geluk samen!
——————-
Ouders:
Tot de 31e week verliep de zwangerschap prima. De jongens lagen zelfs voor op schema met groeien. We waren zeer verbaasd toen ik met 31 weken ineens weeën kreeg. Het Martini ziekenhuis waar ik al die tijd onder controle had gestaan stuurde, toen ik ontsluiting bleek te hebben, ons door naar het UMCG. Het Martini ziekenhuis doet namelijk geen bevallingen beneden de 32 weken. Ik had helemaal niet het gevoel dat ik ging bevallen. Ik dacht dat de weeën remmers wel zijn werk zouden gaan doen. Eenmaal met de ambulance aangekomen in het UMCG bleek er geen plek te zijn. Wel voor mij, maar niet voor twee prematuur geboren baby’s. Jeetje! En nu? dachten we. Het ziekenhuis in Zwolle dan? Maar ook die had geen plek voor ons.. Er was wel plek in het VUMC in Amsterdam, maar dat zou met de ambulance ruim anderhalf uur rijden zijn en ik had inmiddels al behoorlijk heftige weeën. Die rit in de ambulance zal ik ook nooit meer vergeten. Vast liggen op een brancard met om de 3 minuten rug weeën is echt geen pretje. Gelukkig zat Hans naast me om te steunen. Eenmaal aangekomen in het VUMC kreeg ik gelukkig een ruggenprik die de pijn even weg kon nemen. Ik had in Groningen al een longrijpingsprik gehad en die moest zo lang mogelijk inwerken. Ze probeerde met man en macht de geboorte te rekken, maar de weeën bleven maar komen. 24 uur na de longrijpingsprik werden Dave en Luke op een natuurlijke wijze geboren. Ik mocht ze heel even zien en toen werden ze snel naar de intensive care gebracht. Ik moest zelf onder narcose voor de placenta dus het duurde een paar uur voordat ik ze echt goed kon bekijken en aanraken. Dan pas krijg je het besef wat er de afgelopen uren allemaal gebeurd is..
Na vier dagen in het VUMC kregen we te horen dat er plek was in het Martini ziekenhuis. Maar voor 1 baby.. Dave vonden ze sterk genoeg om al te mogen reizen (in de ambulance) dus moesten we kiezen wie er met hem mee zou gaan, ik of Hans. Dat was misschien wel de moeilijkste keuze ooit. We besloten dat ik met Dave in de ambulance mee zou gaan naar Groningen. Dit betekende wel dat Hans en ik werden gescheiden en dat ik 1 van mijn pasgeboren kinderen moest achterlaten.. Hans bleef bij Luke. Wanneer Luke ook sterk genoeg zou zijn zouden ook zij per ambulance naar Groningen komen. Uiteindelijk kwamen zij twee dagen later en waren we weer compleet.
Nu liggen ze samen op de High Care afdeling in het Martini ziekenhuis. We bezoeken ze zoveel als we kunnen en genieten van ieder moment! Ondanks dat ze zo vroeg zijn geboren doen ze het allebei hartstikke goed. We zijn zo trots!
Hans en Melanie
Hallo Melanie en Hans,
Tjeetje wat een wereldreis hebben jullie moeten doormaken. Ik ben helemaal ontroerd en met tranen in mijn ogen heb ik jullie verhaal gelezen. Wat een spannende momenten hebben Julie moeten doorstaan. Maar fijn om te horen dat het inmiddels goed gaat. Ik hoop dat jullie tweeling nu nog gauw genoeg verder aansterken en jullie ze dan mee naar huis mogen nemen. Gefeliciteerd met Dave en lukt.
Wat een verhaal en wat een wereldreis met weeen. Gelukkig hebben jullie de mannetjes weer bij elkaar.