Callista
De nacht van maandag 16 mei 2016 zal ik nooit vergeten. Om 2 uur ’s nachts begon ik buikkrampjes te krijgen. Ik dacht iets van een harde buik, dat normaal is bij een zwangerschap van 28w+6d. Ik kon de buikkrampjes nog goed verdragen. Twee dagen geleden had ik nog een pret/3D echo gedaan om ons meisje in mijn buik te bewonderen en alles zag er goed en prachtig uit, dus geen reden om zorgen te maken. De krampjes kwamen steeds frequenter en heftiger.
Tot 6 uur ’s ochtends kon ik de pijn niet meer verdragen en vroeg ik mijn man om de verloskundige te bellen. 15 minuten later arriveerde de verloskundige en constateerde dat vliezen nog niet waren gebroken, maar al wel 8 cm ontsluiting. Met spoed werd ik met ambulance naar Noordwest Ziekenhuis in Den Helder overgebracht. Ik kon eigenlijk al meteen beginnen met bevallen, maar ik moest wachten totdat NICU specialisten uit VUmc Amsterdam waren gearriveerd.
Om 8:59 uur werd onze prachtige dochter Callista geboren met een gewicht van 1450 gram en lengte van 37 cm. Vanaf het begin is ze al een pittig meisje. Ze deed haar best om te overleven op deze wereld. Ze ademt nog steeds oppervlakkig, maar dat is ook logisch gezien haar leeftijd. Ze is totaal onvoorbereid gekomen op deze wereld, zonder longrijpingsprikken. Met kleine stapjes zien we Callista steeds beter en sterker worden. Ze blijft een vechtertje.
Als ouders kunnen we alleen veel liefde geven en er altijd voor haar zijn.
Tijdens de fotoshoot lag Callista al 6 weken op Intensive Care in VUmc Amsterdam. Ze moet nog paar stapjes maken voordat ze naar High Care mag worden overgeplaatst.
We willen Serena & Stichting Earlybirds heel erg bedanken. De fotoreportage betekent veel voor ons tijdens een zware periode en als mooi aandenken voor Callista.
***************
De fotograaf:
Inmiddels het goede nieuws van papa en mama gehad dat Callista overgeplaatst is naar de High Care afdeling, lekker dichter bij huis! Ik hoop dat Callista snel met jullie mee naar huis mag zodat jullie met z’n drietjes kunnen gaan genieten!
Liefs Serena
Heel fijn dat het steeds een stapje vooruit gaat.. Het is en blijft een wonder zo’n klein mensenleven.. Hopelijk dat ze gauw zover is, dat ze bij jullie mag blijven… heel veel Geluk Gezonheid en Liefde samen, wens ik jullie toe… liefs anja..
Een vroege vogel meldt zich en zegt:Hallo, hier ben ik Callista”. De ouders schrokken verschrikkelijk, wat nu; terugsturen is niet mogelijk.De spanning bij de ouders is te snijden. Nou zegt Callista: dan ga ik op reis, de wijde wereld in.Eerst naar een groot huis in Amsterdam. Op een gegeven ogenblik had ik het daar wel gezien.Iets kleiner lijkt mij net zo goed.Alkmaar lijkt mij wel wat. Zo gezegd, zo gedaan.Na een tijdje vond ik het welletjes. Eens kijken hoe Den Helder eruit ziet.Eigenlijk verveel ik mij hier ook. Zou eindelijk wel eens in een normaal huis willen wonen met een papa en een mama, die je elk moment kunnen verwennen en lekker knuffelen. Dat lijkt mij wel wat! Zeer binnenkort ga ik daar kijken en daarom nu: Van harte gefeliciteerd met jullie dochter Callista.