Stijn
Isa* en Stijn.
Verdriet en blijdschap liggen zo dicht bij elkaar. De blijdschap van zwanger zijn, de ongerustheid die volgt als je hoort dat het een tweeling is. Want ja in de familie komen meerdere tweelingen voor en elke keer gebeurde er iets bij 20 weken zwanger zijn. Dus de blijdschap is er dan ook, als de 20 weken echo plaats vind en alles goed lijkt te zijn.
Hoe bizar is het dan dat de dag na de echo het noodlot toeslaat. De vliezen breken, er moeten dus direct in Nij Smellinghe allerlei onderzoeken plaatsvinden en de conclusie getrokken wordt dat de bevalling van één van de kindjes is begonnen. 20 weken is echt te vroeg, en is er geen kans dat dit kindje het zal overleven. Daarom besluiten de artsen, direct na de bevalling om zich te richten op de moeder en het nog ongeboren kindje dat nog in de buik zit, om hier een kans van slagen te maken. Na een natuurlijke bevalling word er een prachtig klein meisje geboren Isa. Isa weegt 460 gram en is 25 cm klein, haar hartje heeft nog een half uurtje geklopt. Een groot verdriet en een groot gemis. De placenta en navelstreng worden direct terug geduwd zodat de kans groter is dat het andere kindje blijft zitten voorlopig.
Een tijd van heel veel rust breekt aan. Maar na 6 weken kondigt ook Stijn zich aan. Er volgt een hele heftige bevalling die eindigt in een spoed keizersnede en daar is Stijn, hij weegt 875 gram en is 33 cm. 26 weken oud, maar een strijder. En hij moet echt strijden want Stijn krijgt eigenlijk alles wat je maar kunt bedenken bij een premature baby. Onder andere 5 bloedtransfusies, dubbele longontsteking, NEC, Rhino virus en maar liefst 30 dubbele liesbreuken. Stijn is daarom toen hij 1100 gram woog aan zijn liesbreuken geopereerd. De lichtste die ooit hieraan geopereerd is in het UMCG. Om van de beademing af te komen is Stijn behandeld met steroïden, helaas is dit niet gelukt en heeft hij blijvende longschade oftewel BPD.
Stijn krijgt tijdens de reportage nog zuurstof ondersteuning en sondevoeding. Ik heb tijdens de reportage en stel lieve, dappere ouders ontmoet die in een achtbaan zitten die in al die weken niet echt gestopt is. En die nog een intensieve weg te gaan hebben om dit allemaal een plek te kunnen geven.
Op 5 dec mocht Stijn mee naar huis. Met zuurstof, monitor en sondevoeding, maar hij is thuis. En ook hier zal verdriet en blijdschap weer dicht bij elkaar zijn. Lieve Sietie en Tjerk ik hoop dat jullie rust en tijd krijgen om deze verdrietige maar toch ook blijde momenten ergens een plekje te geven.
Liefs Jacqueline
Wat een ontroerend verhaal, wat hebben jullie veel meegemaakt. Wat een stoere lieve ouders. Heel veel geluk met jullie dappere krachtig Stijn en vanaf boven op haar sterretje kijkt Isa naar jullie. Veel liefs
Alle kracht toegewenst voor jullie..
Dat Stijn mag groeien en groeien en vanaf boven kijkt de kleine Isa mee…❤
Sterkte!
Liefs van Nynke ( de ex buuf van Marianne en Folkert)
Super trots op Siety en Tjerk! Mega heftig om dit alles mee te moeten maken. Stijn is een superhero en we zullen Isa nooit vergeten als kleine zus van Stijn! ❤
Toppers
Super trots op siety en tjerk.
Liefs voor jullie allemaal. Dappere Stijn. Dat hij heel goed mag gaan en ja boven kijkt Isa mee ??