Stef

Template-verkleind

Dinsdagavond 11 februari heb ik met Henry & Caroline afgesproken in het UMCG om hun prachtige, maar te vroeg geboren zoontje Stef te komen fotograferen namens Earlybirds.
We lopen naar zijn couveuse op de afdeling Neonatologie. Ik zie een prachtig kereltje liggen. Ik begin met foto’s maken en ondertussen vertellen Henry en Caroline hun verhaal. Stef is te vroeg geboren en heeft te weinig hersenactiviteit. Op dat moment zijn de onderzoeken nog in volle gang om te achterhalen hoe dit komt. Ligt het aan de onrijpheid i.v.m vroeggeboorte of heeft het misschien te maken met een chromosomen afwijking? De ouders hebben nog geen antwoorden en verkeren in grote onzekerheid. Maar wat een liefde is er aanwezig in dit prille gezinnetje. Stef is hoe dan ook ontzettend geliefd, wat er eventueel ook met hem is.

Henry en Caroline, ik wil jullie veel sterkte en kracht wensen voor de komende tijd. En lieve Stef, klein vechtertje, zet ‘m op!

Liefs,
Mirjam

 

De ouders van Stef:

Op maandag 3 februari had ik een controle bij de verloskundige, toen waren we 34+5 weken zwanger van ons eerste kindje. De verloskundige vond mijn bloeddruk wat aan de hoge kant, de laatste weken steeg deze steeds iets meer. Ook was de baarmoeder nu 2cm kleiner dan 2 weken daarvoor. Dus er werd besloten dat ik naar het ziekenhuis zou gaan voor een bloedonderzoek en een hartfilmpje.
Mijn vriend opgetrommeld, toen gingen we naar een ziekenhuis bij ons in de buurt. Daar aangekomen hebben ze het bloed en urine onderzocht en kreeg ik banden om de buik om het hart van het kindje te meten en eventueel harde buiken.
Toen we zo’n drie kwartier aan de apparatuur lagen voelde ik een ‘plop’ van binnen en stroomde er vocht langs mijn benen. In een mum van tijd was mijn spijkerbroek doorweekt, de vliezen gebroken!
Waren wij blij dat we al in het ziekenhuis waren, anders waren we niet zo rustig gebleven, nu zou ik tot aan de bevalling in het ziekenhuis blijven, als het niet zou doorzetten kon het nog wel een week duren voordat we gingen bevallen. Mijn verlof was nog niet ingegaan, dus ‘s avonds het werk gebeld dat ik de volgende dag niet zou komen.
Later op de avond begonnen toch de weeën wat sterker te worden en om half 5 ’s morgens is onze zoon Stef geboren, hij was met zijn 40 cm lengte en 1750 gram wel aan de kleine kant voor de weken dat we zwanger waren.
Op een scheef voetje na lijkt alles goed. De volgende dag krijgt hij af en toe een stuip, dit zijn trekkingen die niet te doorbreken zijn.
Na 4 dagen worden we doorgestuurd naar het UMCG in Groningen, hier wordt hij helemaal doorgelicht door een groot team van artsen die naar hem kijken.
We zijn nu meer dan twee weken verder maar een directe oorzaak voor de stuipen is nog niet gevonden. Er is een EEG, MRI, echo gemaakt van het hoofd, ze zien wel dat de vorm van de hersenen nog niet helemaal ontwikkeld is, maar verder geen grove aanlegfouten. De MRI wordt in de toekomst herhaald, dan kunnen ze zien of het zich verder ontwikkeld.
Een chromosomen onderzoek is ingezet, de gehele uitslag krijgen we over 3 maanden.
Een spannende en onzekere periode is het dus nog. De ontwikkeling van Stef zelf gaat wel vooruit, het begin van het zuigreflex is er ook, dus dat lijkt goed.
Door middel van medicijnen worden de stuipen onderdrukt, het zoeken is nog naar de juiste dosering zodat de stuipen niet meer voorkomen.
Omdat we in het UMCG zijn, krijg ik ook de kraamverzorging van ‘de kraamvogel’. Deze kraamverzorgster wijst ons erop dat er een stichting is speciaal voor prematuren die deze op de foto zet, dit is Early Birds. Ze zei tegen ons: “Normaal heb ik alleen voldragen baby’s, nu kreeg ik een aanmelding voor een 34weken oud kindje, dus dacht ik, Yes, nu kan ik eindelijk Early Birds aanbevelen.”
Ze neemt wat informatie voor ons mee, wat een speciale stichting! Wij vinden het fantastisch dat er fotografen zijn die dit vrijwillig voor ouders willen doen!

We hebben ons aangemeld via de website, een dag later werden we al gebeld door Mirjam, een fotograaf van de stichting.
Een dag later kon ze al komen om de foto’s te maken, wij vonden het een heel bijzondere ervaring om mee te maken.
Mirjam, heel erg bedankt voor het maken van de foto’s! Wij zullen dit nooit vergeten.

Liefs Henry en Caroline

1 antwoord

Trackbacks & Pingbacks

  1. […] Hier  kun je de eerste reportage nalezen […]

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.