Solenn

 
Door de ouders:

Het kwam als een totale verrassing, na 6 jaar, was de zwangerschapstest positief, dit hadden wij door medische redenen nooit verwacht. Het was een zwangerschap zonder problemen, geen misselijkheid, enkel wat vermoeid in de eerste weken, verder geen lichamelijke klachten.

In de 28ste week van de zwangerschap werden we gebeld of we interesse hadden in een extra echo, zodat de verloskundige kon oefenen. Uiteraard zeiden we ja, we hadden ons wondertje immers al 8 weken niet meer gezien. Bij de metingen tijdens de echo zagen we dat er een groeiachterstand was van ongeveer 2 weken, maar niets was nog zeker, het kon ook aan haar meten liggen. Wel werden we doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een “echte” groei echo, hier ging een onzeker weekend overheen. Bij deze echo werd de groeiachterstand bevestigd en we kwamen onder streng toezicht van de gynaecoloog te staan, met wekelijks twee keer een CTG en een echo en volledige rust. De CTG’s hebben nooit een afwijking laten zien, bij de echo’s zagen we elke keer weer een slechte doorbloeding van de navelstreng en de groei van ons wondertje stagneerde bijna.

In week 35 gingen we weer voor een CTG en mijn bloeddruk werd gemeten, deze was veel te hoog en ik werd diezelfde middag nog opgenomen met een zwangerschapsvergiftiging. De volgende ochtend is gestart met het inleiden van de bevalling, maar mijn lichaam was hier nog niet klaar voor. Er gingen 2 lange dagen overheen voordat ik ontsluiting had en aan de weeën opwekkers kon, het waren spannende dagen. Tijdens de weeën zakte de hartslag van onze kleine meid dusdanig, dat ze hebben besloten haar te halen met een keizersnede. Wat waren wij blij dat we eindelijk op de operatiekamer lagen en onze Solenn hoorden huilen toen ze uit mijn buik werd gehaald. Ze bleek nog kleiner dan verwacht, maar ze doet het zo ontzettend goed. Gelukkig krijgen we veel liefde en steun van familie en vrienden.

Tijdens ons verblijf in het ziekenhuis werden wij door de verpleging gewezen op Stichting Earlybirds. Wat een prachtige stichting en wat een waardevolle herinnering. Wij hadden het geluk dat Claudia bij ons foto’s kwam maken. Ze is heel professioneel, maar ook echt met liefde voor de stichting. Wij zijn heel erg blij met het resultaat! Super bedankt!

Lucas, Sharon en Solenn

——————-

Door de fotografe:

Solenn werd geboren als pre-dymatuurtje.. iets te vroeg en een heel laag geboorte gewicht. Ze was zo klein, zo lief en ging een grote stap maken op de dag van de fotoreportage. Solenn lag nog in de couveuse toen in ik binnenkwam maar naast de couveuse stond een bedje klaar! Papa en mama waren zo blij! Van het warme veilige nestje naar het grote bed! En Solenn mocht voor het eerst ‘echte kleertjes aan! Kijk, dat zijn stappen waar je het allemaal voor doet!

Mama mocht diezelfde middag ook weer naar huis. En daar had ze best enorm veel zin in. Hun kindje is immers in goede handen bij het de verpleegster van de afdeling neonatologie. Solenn moet nog even in het ziekenhuis blijven tot er een dag komt dat ze het goed doet los van de monitor mag.

Lief klein meisje groei maar goed en ik wens jullie heel veel geluk voor nu en voor de toekomst!

Liefs,
Claudia de Graaf