Sofie en Björn

”Sometimes miracles come in pairs”
Na meerdere vroegtijdige miskramen in verleden en onderzoeken waren we zeer sceptisch over deze zwangerschap.

Toch was deze anders dan alle anderen. Het was namelijk een tweeling.

Bij de 20 weken bleek het een jongen en een meisje te zijn. De jongen was iets kleiner maar dit viel binnen de curve.

Tot week 27. Bij de echo werd er wederom gemeten en bleek onze jongen aanzienlijk kleiner (3 weken) dan zijn zus en buiten de curve. Twee dagen later opnieuw controle voor een groei-echo. Het onderbuikgevoel dat iets niet klopt werd bevestigd. We werden direct doorgestuurd naar het Radboud in Nijmegen.

Daar kregen wij het vreselijke nieuws te horen dat de placente / navelstreng van onze jongen niet goed functioneerde, waardoor hij te weinig voeding e.d. binnenkreeg. De situatie was zo erg dat ons is medegedeeld dat de kans > 95% was dat hij op korte termijn zou overlijden in de buik.

Zijn kansen buiten de baarmoeder zouden op dat moment een stuk groter zijn dan in de buik, maar nog steeds gering met een gewicht van net 500 gram. Zijn grote zus was echter kerngezond.

Een onmogelijke keuze moest gemaakt worden. Nu halen en onze dochter aan de gevaren van vroeggeboorte blootstellen of niets doen met grote kans dat onze man zou overlijden.

Bedenktijd hadden we niet. De volgende dag moesten we terugkomen. Na goed overleg is eigenlijk voor ons besloten niet in te grijpen.

Het scenario werd 31 weken halen. Dan zou het risicos afwegend acceptabel zijn voor beide.

De moeilijkste weken van ons leven braken aan. Wekelijkse controles met maar 1 vraag: “leeft onze kleine man nog”.

De eerste 2 weken gingen voorbij. De situatie verslechterde niet en hij groeide zelfs minimaal. De dokters waren al verbaasd en hoop begon te leven.

De volgende dag was alles weer anders. Harde buiken gingen opspelen en Mama werd opgenomen. De baarmoederhals was nog maar minimaal. Weeënremmers en longrijping werden gegeven.
Voor nu was de rust weer even wedergekeerd, maar het zou niet lang meer duren.

De 31 weken werden gehaald. 2-3x per dag ctg controles volgden om de condities van beide in de gaten te houden. Deze bleven tot 19 november (31+6) goed.

Nu was het toch echt zo ver. De ctg was voor een 2e keer niet goed. De arts besloot direct de OK in orde te maken. Ze hadden genoeg gevochten.

Nog geen 20 minuten later waren Sofie (1664 gram) en Björn (750 gram) met keizersnede binnen 1 minuut van elkaar geboren.

Ondertussen zijn we bijna 7 weken verder. We hadden ons voorbereid op veel tegenslagen, leefden in een waan en konden niet geloven hoe voorspoedig alles gaat.
In het Ronald mac Donaldhuis werd ons gewezen op earlybirds.

Ruim 2 weken terug zijn ze overgeplaatst naar Ede en is Jamilla van Gend namens Earlybirds langsgeweest voor een prachtige fotorapportage.

Vandaag 4 januari 2015 wegen ze alweer 3145 gram en 1880 gram. Naar verwachting mogen beide over 2 weken naar huis en zijn alle voortekenen goed.
Wij willen iedereen afgelopen periode nogmaals bedanken. Specifiek het Radboud voor alle tijd, expertise en het juist handelen op ieder moment. Daarnaast het Ronald Mac Donaldhuis voor de gastvrijheid en Earlybirds voor de fotos.

Voor anderen die in een soortgelijke situatie zitten: “houd hoop en geef niet op”. Zelfs een minimale kans is nog steeds een kans om aan vast te grijpen.
Liefs Michael & Mariëlle

De fotograaf:
Ik mocht foto’s maken van de tweeling Björn en Sofie in het ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede. Toen ik binnenkwam was Sofie al uit haar bedje en kreeg ze een flesje van haar vader, de kleine Björn werd uit zijn couveuse gehaald en mocht heerlijk knuffelen met zijn mama en speciaal voor de foto’s voor de eerste keer kleren aan. Sofie mocht heerlijk in een badje en daarna mochten ze samen eventjes knuffelen in een bedje. Je zag dat ze hier allebei rustig van werden en genoten van elkaar hun gezelschap. Ik vond het een mooie en leuke ervaring van deze twee sterke en mooie kindjes foto’s te mogen maken.

Björn en Sofie wat hebben jullie liefdevolle en leuke ouders, groei maar snel nog groter, drink goed jullie flesjes zodat jullie straks heerlijk met papa en mama mee naar huis mogen. En dan thuis mogen genieten met zijn viertjes.
Liefs Jamilla Burger