Sem & Jip

Van de ouders
Afgelopen kerst zijn wij na een gecompliceerde zwangerschap ouders geworden van onze eeneiige tweeling Sem & Jip.
De jongens lijden aan het tweeling transfusie syndroom en moesten wij met 16 weken een laserbehandeling ondergaan. Dit was een spannende tijd maar gelukkig is de behandeling geslaagd. Door de ingreep was de kans vrij groot dat de jongens eerder geboren zouden kunnen worden. Op 1e kerstdag zijn wij trotse ouders geworden van Sem en Jip met een zwangerschapsduur van 30 weken en 6 dagen. De jongens hebben een hoop moeten ondergaan zoals scans, echo’s, een MRI, meerdere sondes en infusen.
Na 2 weken op de NICU in Leiden te hebben gelegen mochten wij naar Alkmaar toe. Hier kregen wij te horen dat er een mogelijkheid was om onze mannen vast te laten leggen door Stichting Earlybirds. Afgelopen donderdag kwam Marinda langs en wat heeft zij onze mannen mooi vast gelegd. Hierdoor hebben wij een mooie herinnering aan de periode van het ziekenhuis. Ondertussen zijn wij na een ziekenhuis opname van 5,5 week thuis met z’n vieren en genieten wij vol van het ouderschap. Marinda heel erg bedankt!

Van de fotograaf
De eerste Earlybirds reportage van het jaar 2024 en gelijk een tweeling. Een Earlybirds-reportage op zich is al heel bijzonder, maar met een tweeling is het toch een beetje unieker. 1 Februari was ik in het ziekenhuis van Alkmaar (Noordwest Ziekenhuisgroep) en maakte ik kennis met Daan en Daisy én natuurlijk met hun twee jongens, Sem en Jip.
Op eerste Kerstdag werden ze geboren in het ziekenhuis van Leiden met 30 weken. Een spannend moment, maar al snel lieten ze zien hoe sterk ze waren. Na een aantal weken werden ze overgeplaatst naar Alkmaar.
Op het moment van de reportage hadden ze alleen nog een sonde in, maar dronken ze ook al vaker aan de borst en uit de fles.
Ook hoorde ik dat ze die week waarschijnlijk al naar huis mochten. Wat een superfijn nieuws!!
We hebben hele mooie foto’s kunnen maken, want zonder te veel draadjes die aan monitoren vastzaten waren we vrij flexibel.
Lekker op het bed knuffelen met elkaar. Natuurlijk even naast elkaar liggen, waar je de verschillen tussen Sem en Jip een beetje kon zien. Zo leuk! Ook hebben ze hun gehaakte earlybirdjes gekregen en kreeg ik een brede glimlach van beide mannen. Er is toch niks mooiers.

Lieve Daan en Daisy, inmiddels heb ik jullie even gesproken en begreep ik dat jullie thuis zijn gekomen. Wat een fantastisch nieuws. Na zoveel weken in het ziekenhuis te hebben gelegen is dit toch heel erg fijn!
Ga lekker genieten met elkaar en ik wens jullie hele mooie momenten toe met z’n vieren. Welkom thuis!

Liefs, Marinda