Sebastian & Lucas

De ouders:

Zwanger van een tweeling, hoe bijzonder! Afgezien van hevige misselijkheid in het eerste trimester verloopt de zwangerschap zonder problemen. Tot ik tijdens een reguliere controle bij 27 weken zwangerschap ineens al 4-5 centimeter ontsluiting blijk te hebben. Met loeiende sirenes word ik overgebracht naar het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven. Met weeënremmers en bedrust weten we de naderde bevalling nog 10 dagen uit te stellen.

Uiteindelijk worden na 28 weken en 3 dagen zwangerschap, op 10 oktober 2014, onze mooie zoons Sebastian en Lucas geboren. De eerste weken op de NICU verlopen grillig, maar onze jongens vechten zich er sterk doorheen. Wij moeten ondertussen wennen aan het ouderschap dat nog verre van normaal is. Gelukkig kunnen we al snel helpen met de verzorging en mogen we zo vaak als het kan met ze buidelen.

Na bijna 4 weken in Veldhoven zijn de jongens stabiel genoeg om naar het Sint Franciscus Gasthuis in Rotterdam (onze woonplaats) te verhuizen. Na de verhuizing is het voor ons allemaal flink wennen, maar daarna volgen dan toch de eerste grote stappen vooruit. Al snel mogen de jongens uit de couveuse en in een gewoon bedje en dat betekent ook voor het eerst kleertjes aan. Niet lang daarna geven we ze voor het eerst een flesje. Langzaam maar zeker worden onze kleine jongens al bijna zo groot als een ‘normale’ baby. Maar dan breekt ook de tijd aan van nog méér geduld hebben, want ze mogen nog niet met ons mee naar huis.

Op het moment van de foto’s zijn de jongens alweer ruim 8 weken (of bijna 37 weken) oud. Op deze zondagochtend in december kwam fotografe Joanne Verspuij speciaal voor ons naar het ziekenhuis en fotografeerde met veel enthousiasme onze tweeling. Dank voor deze zeer mooie foto’s als aandenken aan de eerste maanden voor ons als kersvers gezinnetje!

Ernst Bakker & Mariëlle Poels

***************

Hi Ernst & Mariëlle,

Op zondag 11 december ging ik op pad voor mijn eerste fotoreportage voor Stichting Earlybirds. Ik was sinds lange tijd weer eens ouderwets nerveus. Maar de nervositeit maakte heel snel plaats voor verwondering en blijdschap, want ik heb genoten van jullie mooie, dappere mannetjes, van jullie, jullie energie en jullie warmte. Ik hoop dat het heel goed met Sebastian en Lucas gaat en mag blijven gaan en ik hoop ook dat jullie ze heel snel mee naar huis mogen nemen. Bij het lezen van jullie verhaal, krijg ik een brok in mijn keel en ben ik enorm blij en dankbaar dat ik dit ‘werk’ mag doen.

Ik wens jullie alle goeds voor de toekomst!

Lieve groet,
Joanne Verspuij