Sara

 
Lieve Sara,

Op woensdag 30 oktober 2019 had mama licht bloedverlies. We hoopten dat het mee viel. Mama moest een nachtje in het ziekenhuis blijven. Tot onze grote schrik werd ze dezelfde avond per ambulance naar het WKZ in Utrecht overgeplaatst. De weeën waren begonnen. Alles liep anders…

We hielden de weeën twee dagen ‘onder controle’. Daarna was de situatie niet meer te houden.Op 1 november 2019 om 03.32 werd je geboren lieve Sara. Je was pas 28 weken en 5 dagen oud. Dit hadden wij niet verwacht.

Vanaf dat moment begon de trein te rijden. We hadden geen keuze. De trein was niet te stoppen. De reis was lang. Wij hebben gevochten en gehuild. Waar zou deze reis eindigen? Het was zo spannend.

Lieve Sara, wat ben je prachtig! Je was nog zo klein en kwetsbaar. Je woog slechts 1.040 gram toen je op deze mooie wereld kwam. Direct na je geboorte namen de artsen je mee. Je mocht niet bij mama op haar buik blijven liggen. Gelukkig kon papa jou troosten. Je kneep met je kleine handje in papa zijn pink. Je zocht liefde en troost. Het voelde alsof je nooit meer los wilde laten.

De artsen namen jou mee naar een andere ruimte. Daar kreeg je zuurstof. In je kleine armpje werd een infuus aangelegd. Je moest dit overleven.

Wij hebben alles voor jou over. Ons leven veranderde abrupt. Onze wereld werd heel klein. Gelukkig gaf jij ons veel energie. Wat ben je sterk en dapper. Jouw vechtlust maakte diepe indruk op ons. Nooit zullen we dit vergeten.

Soms leek het een gevecht tegen de tijd. De dagen duurden lang. De periode in het ziekenhuis leek oneindig te duren. Het liefst wilden we de wijzers op de klok doordraaien. Helaas was dat niet mogelijk. We moesten volhouden en overleven.

Heel langzaam begon jij te groeien. Onze kleine bloem kreeg steeds meer kleur. Het was zo prachtig om jou alle stapjes te zien maken. Je ontwikkelde jezelf tot een heel klein mensje. Een heerlijk klein mensje om mee te knuffelen.

Na een intensieve periode van 5 weken in het WKZ in Utrecht werd jij per ambulance naar het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein overgeplaatst. Je hebt al zoveel meegemaakt in je korte leven…

Inmiddels lig je ruim twee weken in het Antonius. Je couveuse heeft plaatsgemaakt voor een wiegje en je bent verlost van alle draadjes die je constant in de gaten hielden. Het enige draadje dat je nog hebt is je neussonde. Als je zelf kunt drinken en als je 2,5 kilo weegt mag je mee naar huis. Je bent hard op weg! Ga zo door lieverd, je bent een kanjer! Papa en mama wachten geduldig op het moment dat jij er klaar voor bent.

Lieve Sara, wat zijn papa en mama enorm trots op jou. Wat ben jij dapper! Jij bent een verrijking in ons leven. Deze moeilijke tijd zullen wij nooit vergeten. We zijn ontzettend dankbaar met jouw komst.

Knuffel van jouw papa en mama

———

Wij willen Tineke van Stichting EarlyBirds enorm bedanken voor de mooie fotoreportage die zij van Sara heeft gemaakt. Prachtig initiatief! Ga zo door! Wij dragen de stichting met al haar vrijwilligers een warm hart toe.

Lieve groetjes Klaas en Susanne