Sam

Door de ouders:

Sam is ons tweede kindje en is heel onverwacht na 28+1 weken zwangerschap geboren.

Op vrijdag had ik een standaard controle bij de verloskundige. Tijdens de controle bleek mijn bloeddruk erg hoog en omdat ik tijdens mijn eerste zwangerschap het HELLP syndroom had, werd ik gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar leek alles nog prima en mocht ik naar huis en ben ik ‘s middags gewoon naar mijn werk gegaan. Op zaterdag en zondag had ik wel iets last van buikkrampen, maar maakte me daar verder niet druk om, iedere zwangere heeft daar wel eens last van, toch?

In de nacht van zondag op maandag kreeg ik ineens last van erge misselijkheid, wat de hele nacht aanhield. Dit gevoel herkende ik van mijn eerste zwangerschap en gelijk wist ik dat dit niet goed was. Maandagochtend kwam de verloskundige langs en moesten we door naar het ziekenhuis. Daar aangekomen bleek dat de baby het erg moeilijk had in mijn buik en werden we doorverwezen naar het RUMC Nijmegen. Na een nachtje observatie is besloten om dinsdagmiddag ons dochtertje via een keizersnede te halen. Tijdens de keizersnede bleek dat de placenta al gedeeltelijk had losgelaten en dat we precies op tijd waren. We hebben echt een engeltje op onze schouder gehad! Sam deed het na haar geboorte gelijk erg goed!

Helaas ging het met mij daarna wat minder, er werden longembolieën en een longontsteking geconstateerd. Gelukkig waren we ook daar op tijd bij en gaat het met mij een stuk beter.

Omdat Sam het steeds erg goed deed, mocht ze na 6 weken naar een ziekenhuis dichterbij huis, in ons geval Winterswijk. Tijdens de rit beleefden we nog een spannend moment toen bleek dat Sam zich niet goed voelde. Er is toen besloten om de rit niet af te maken en halverwege te stoppen bij het ziekenhuis in Doetinchem. Eenmaal daar aangekomen voelde ze zich gelijk alweer een stuk beter gelukkig. We hebben toen besloten om in Doetinchem te blijven, waar ze nu nog steeds ligt. Ze doet het erg goed en de verwachting is dat ze voor de kerst naar huis mag!

———————-

Door De Fotografe:

Ik ontmoette Sam en haar papa en mama in Doetinchem. Sam had een speciaal kamertje toegewezen gekregen op de afdeling Neonatologie waar we gezellig een reportage konden maken. Sam werd liefdevol uit haar bedje gehaald en het badje was gevuld met heerlijk warm water. Wat mooi om te zien hoe rustig ze daar van werd, Sam haar oogjes vielen zelfs dicht na een poosje.

Na het badje was het tijd voor haar flesje, maar het kostte haar zoveel energie dat ze wederom wat moe werd. Het is ook kei hard werken als je nog zo klein bent en net heerlijk gebadderd hebt. Wie wordt daar nou niet slaperig van?

Sam mocht lekker bij mama kangoeroen en de verpleegkundige sloot de sondevoeding aan. Ondertussen dronken we een kopje thee en genoten van de kleine meid die zo heerlijk lag te ontspannen. Papa zat trots mee te glunderen, prachtig!

Nadat de gehaakte birdjes waren bewonderd en uitgepakt, hebben we nog een paar familiefoto’s gemaakt. Sam heeft ook een grote broer, maar die was er niet, hij was verkouden en dan mogen grotere kinderen niet bij hun broertje of zusje komen. Dat was wel een beetje jammer. Met een stralende glimlach op het snoetje van Sam mocht ze weer lekker haar bedje in.

Lief klein mooi meisje, groei maar goed, en ik hoop dat je snel lekker mee naar huis mag. Ik duim voor de kerst! <3. Ik vond het fijn dat ik jullie reportage mocht verzorgen en kennis met jouw mocht maken, het blijft keer op keer bijzonder!

Lieve groet,
Claudia de Graaf