Rosalie

Ouders van Rosalie:

Een paar dagen voor je kwam had ik enorme kramp in mijn buik.

Ik en de verloskundige dachten bandenpijn. Ik negeerde het nog een ruime dag maar het werd steeds erger.

De nacht van zaterdag op zondag was het heel erg.

We hebben toch maar de verloskundige gebeld en die dacht een blaasontsteking wat ik heb laten onderzoeken in het ziekenhuis.

Het was geen blaasontsteking dus kwam ik aan de monitor te liggen maar die nam geen weeen waar.

Na inwendig voelen vertelde ze dat ik al 3 cm ontsluiting had. Ik ging bevallen.

Ik dacht alleen maar nee dit kan niet ik ben nog lang niet zover. En ik kan niet bevallen want ik heb er nog niks over gelezen! Dit was ik van plan wanneer ik verlof had en ik had pas 3 yoga lessen gevolgd.

Snel kreeg ik weeen remmers en een prik voor de longrijping daarna heel snel met sirenes naar het AMC.

Het leek daar even beter te gaan maar dezelfde avond werden de weeen heftiger en ging ik toch echt bevallen.

Met precies 27 weken werd je geboren, we hadden nog geen naam.

Na 10 seconde op me te liggen werd je meteen weggehaald. Daar lag ik dan iedereen was weg, hoe zou het gaan met je?

Ze kwamen je laten zien en ik dacht alleen maar neem haar maar mee en verzorg haar maar goed.

Rosalie werd je naam.

De eerste week ging heel goed. Hierna kreeg je ontzettend veel infecties ze wisten zelfs niet eens welke het was.

Na 2 weken werd dit duidelijk maar je was uitgeput moe van het vechten. Je begon aan de CPAP maar ging over op de volledige beademing.

Daar zaten we dan naast je couveuse naar zo’n trillend buikje te kijken.

Gelukkig kreeg je na een ruime week weer energie en mocht je weer terug op de CPAP.

Maar dat was het allemaal nog niet. Je hebt bpd en een milde vom van NEC. Je hersenbloeding en open ductus zijn onder controle.

Nu lig je al bijna 13 weken in het ziekenhuis eerst 7 weken het AMC nu in Ter Gooi Blaricum.

Je bent nu bijna twee weken ook van je snor beademing af maar dat is heel pittig voor je.

Je bent veel moe en daardoor heb je nog lang niet genoeg energie om je flesjes leeg te drinken.

De monitor verteld ons ook veel dat je moe bent. Zo  nu en dan heb je flinke dipjes waarbij ook je hartslag omlaag gaat dit is naar om te zien maar we blijven rustig.

Rustig voor jou lieve Rosalie.

We hopen dat je snel met ons mee naar huis mag want je verdient alle liefde en rust thuis. Je mama en papa

Fotograaf: Nicole Langen

Rosalie, het kleine Earlybirdje dat ik in december mocht fotograferen in het Tergooi in Blaricum, was zo ontzettend zoet. Met 37 weken was Rosalie inmiddels zover dat ze zonder slangetjes op de foto mocht. Nieuwsgierig naar de wereld om haar heen was ze helemaal niet. Het was gewoon te lekker om de oogjes dicht te houden en lekker door te slapen, fotograaf of niet.  Doorslapen deed ze goed: gedurende de 50 minuten dat ik op de afdeling was hield ze haar oogjes stevig dicht. Helaas heeft ze een terugslag en moet Rosalie nog even wat langer in het ziekenhuis blijven, en dat is een domper. Lieve Simone en Maikel – ik duim heel hard dat het snel weer bergopwaarts gaat met jullie prachtige dochter. Alle goeds samen.

X Nicole Langen