Romee

Zet kleine stapjes voor grote dingen…..

Het beeld dat deze ochtend het meeste indruk op mij maakt, is wanneer ik zie dat papa Thom zijn dochter Romee aan het aankleden is, nadat Romee genoten heeft van een badje. Thom kijkt naar links, waar zijn Irene op een stoel zit. Mama Irene kan 16 dagen na de geboorte van Romee op korte momenten meehelpen bij de verzorging. Ze staat op van de stoel (op wilskracht, want ze heeft hiervoor ook al korte momenten mee kunnen helpen) en gaat naast Thom staan en helpt met het aankleden. Thom en Irene kijken elkaar indringend aan, stil en beide beseffend dat ze daar maar mooi staan met z’n drieën.

Want mooie Romee, jouw geboorteverhaal is bijzonder indrukwekkend. Vandaag mag ik namens Stichting Earlybirds een reportage maken van jou en je papa en mama in het SMC in Hardenberg.

In de aanvraag voor de reportage stond: Na de geboorte had ook de mama van Romee een moeilijke start. Door een enorme hoeveelheid bloedverlies is ze geopereerd en vervolgens in slaap gehouden. De 1e 24 uur van Romee heeft mama dus niet mee gemaakt en papa veel zorgen gehad en zich voor zover het kon, om Romee bekommert. Mama en papa slapen nu bij Romee. Mama heeft nog een lang herstel te gaan maar gelukkig kan en mag Romee haar wieg naast haar bed staan.

Ik stap jullie kamer binnen, zie een muur vol met roze kaarten en kleurplaten en stralende ouders. Jij slaapt lekker in je wiegje, lekker dichtbij het bed van mama.

Jouw geboorteverhaal begint op 9 oktober, wanneer de vliezen breken (33 weken). In het ziekenhuis wordt er longrijpingsmedicatie en weëenremmers gegeven. Dat slaat goed aan, maar op 12 oktober (34 weken zwangerschap) vind jij het wel tijd om geboren te worden. De weeën nemen toe en omdat jij in stuit ligt en daarbij ook nog in het vruchtwater hebt gepoept, wordt de keizersnede ingepland. Uiteindelijk gaat alles heel snel het bij het zetten van de ruggeprik heeft mama al persdrang.
En dan word jij geboren, blauw en slap en wist je even niet zo goed wat te doen. Gelukkig was de Apgar score van 0 direct na je geboorte binnen 5 minuten al 5 en na 10 minuten een 9. Je pikte alles goed op en ging na de nodige zorg met je papa naar de kamer. Mama volgde later. Helaas kreeg mama een grote bloeding en zij moest terug naar de operatiekamer.
Jouw mama vertelt mij dat ze nog weet dat er paniek was en dat zij gevraagd heeft: “breng mij maar in slaap”.
Papa vertelt verder. Hoe hij bij jou zit op de kamer in het vertrouwen dat zijn Irene er snel weer zou zijn. Maar dan komt een verpleegkundige binnen. Hij moet snel mee naar jouw mama. Het gaat niet goed en mama moet met de ambulance naar de Isala Klinieken in Zwolle.
Wat een moeilijk moment. Grote zorgen om jouw mama en jou daar alleen achterlaten…..
In Zwolle aangekomen werd duidelijk dat mama heel veel bloed had verloren. Gelukkig kon de arts door middel van embolisatie (kort gezegd het afsluiten van een bloedvat/bloedvaten) de bloeding stoppen. Maar om mama rust te geven en zo goed te kunnen herstellen van alles, werd besloten om haar 24 uur in slaap te houden.
Gelukkig was jij ondertussen van Hardenberg overgebracht naar Zwolle. Papa heeft de uren dat mama sliep voor jou en mama gezorgd; je hebt bij mama gelegen en papa heeft alles vastgelegd op beeld en schrift.
En als mama dan weer wakker wordt, gaat het iedere dag een klein beetje beter. Al weet mama van de eerste dag dat ze wakker was en jou zag helaas niets meer. Gewoon te ziek.
En na een paar dagen mogen ze terug naar Hardenberg. Goed om alles te kunnen bespreken met de mensen die bij jouw geboorte waren.

“Maar nu genieten we volop”, zegt je mama. En dat leg ik vast op beeld.
En het is altijd een warm bad wanneer ik in het SMC ben, maar nu is er door de verpleegkundigen helemaal meegedacht om er een mooie ochtend van te maken. Echt super!

Lieve Romee, jouw start was zeker niet zoals verwacht en gewenst, maar jij weet nu al dat je ouders hebt die een topteam zijn samen en die veel aan kunnen en altijd zullen kijken naar wat wel kan! In een mooier team kun je niet zitten meid!

Thom en Irene, ik heb met grote bewondering naar jullie gekeken. Wilskracht, een positieve instelling en humor, maar vooral liefde, heel veel liefde!

En wanneer je met kleine stapjes en rustig door het leven gaat, zie je zoveel meer! Maak van de moeilijke weg maar een mooi wandelpad!

Ik wens jullie een mooie toekomst samen toe!

Regina Kappert
Fotograaf