Roan

Van de ouders:

Toen ik op 29 augustus een extra groei echo had bij de verloskundige had ik niet in mijn hoofd zitten dat er een kans zou zijn dat precies een week later Roan geboren zou zijn. Bij de groei echo werd hij te klein gemeten en was mijn bloeddruk te hoog, na een extra controle door een andere verloskundige werden we doorverwezen naar de gynaecoloog.

Vrijdag 2 september kwamen we aan bij het ziekenhuis, mijn bloeddruk was nog te hoog en ook hier werd Roan te klein gemeten. Voor de zekerheid werd ik aan het CTG gelegd en na een uur kwam de gynaecoloog binnen om te melden dat ik direct zou worden opgenomen vanwege dipjes in zijn hartactiviteit.
Na twee hartfilmpjes diezelfde avond kreeg ik de eerste longrijpingsprik toegediend en werd ik acuut met ambulance naar het WKZ gebracht, hier hadden we geen twee weken later achter moeten komen waren de woorden van de gynaecoloog.

In het WKZ werd er een echo gemaakt en mijn urine en bloed werd getest. De echo wees een slechte doorbloeding naar de placenta aan en de eiwitten in mijn urine maakten duidelijk dat ik pre eclampsie had, klachten bleek ik al te hebben maar die had ik nooit gekoppeld aan dit ziektebeeld.

Fast forward door nog vele hartfilmpjes en echo’s heen was daar maandag 5 september. Ik was een dag losgekoppeld van mijn infuus geweest en ineens kwam daar het band gevoel rondom mijn borst en hoofdpijn opzetten. Na de verpleegkundige te hebben geroepen werd ik weer aan het CTG gezet waar ik inmiddels al redelijk aan gewend was. De gynaecoloog kwam niet veel later binnen om te melden dat mijn infuus weer zou worden aangesloten en dat hij in spoed overleg zou gaan met zijn collega’s want het CTG zag er niet goed uit en mijn verergerde klachten & torenhoge bloeddruk waren ook niet wat hij wilde zien. Na 1,5 uur kwam hij weer binnen het was inmiddels 20.25 en hij bracht het verlossende woord: we gaan hem halen, we hebben alles al geregeld in de OK.

In rap tempo werd ik klaargemaakt voor de keizersnede en om 21.00 uur kwam dan na een zwangerschap van 30 weken en 2 dagen Roan ter wereld met een gewicht van 1025 gram en een lengte van 36 cm. Roan doet het verbazingwekkend goed, vanaf het begin ademt hij al zelfstandig en heeft hij enkel wat ondersteuning nodig bij het vol houden van zijn longen, hier dank ik de longrijpingsprikken voor.

Na 1,5 week op de NICU van het WKZ ligt Roan inmiddels op de high care in het st Antonius in Nieuwegein en blijft hij de goede kant op gaan, hij groeit en bloeit. We hebben nog een flink aantal weken te gaan tot we hem mee naar huis mogen nemen maar wat zijn we ontzettend trots op ons mannetje!

De fotoshoot van Earlybirds gemaakt door Beb is gemaakt toen Roan 6 dagen oud was, we zijn zo dankbaar voor deze foto’s van dit moment in zijn en ons leven, eeuwige herinneringen!

Groeten Tiffany & Martijn.

———————

Van de fotograaf:

“Onlangs fotografeerde ik Roan en zijn ouders in het WKZ. Roan was met ruim 30 weken te vroeg geboren, na een zwangerschapsvergftiging bij moeder.

Toen ik bij Roan en zijn ouders in het WKZ kwam, deed Roan het gelukkig heel goed. Vader mocht Roan verzorgen, wat hij ontzettend lief en zorgzaam deed. Daarna mocht Roan buidelen bij zijn moeder, waar beiden van genoten.

Tiffany en Martijn, ik wens jullie en Roan het allerbeste!”

Groetjes,
Beb