Riven

Lieve Riven, dat jij een grote jongen was wisten wij al vrij vroeg. Met de 30 weken groeiecho zagen ze dat jij al aan de grote kant was. Hierdoor werd al vrij snel duidelijk dat jij eerder gehaald zou worden. Met de controle op 33 weken en 2 dagen werd nogmaals duidelijk vermeld dat mama heel goed haar best deed om jou goed te laten groeien. En de volgende dag voelde mama zich niet helemaal lekker, buikgriepje…? We keken het nog maar eventjes voorzichtig aan. Maar echt verbetering was er niet.

Maandag avond had mama in rust veel last van harde buiken en rugpijn naast de andere kwaaltjes. In overleg met het ziekenhuis toch nog even naar het ziekenhuis om te kijken wat er precies op deed en of het met jou allemaal nog goed ging. Eenmaal daar bleek dat mama een flinke blaasontsteking had, buikgriep had en al weeën had met 1cm ontsluiting. Hierna is besloten dat mama werd opgenomen, antibiotica & vocht via infuus zou krijgen, weeën remmers & injecties voor de longrijping zou krijgen voor jouw komst, toch werd er gehoopt dat jij nog wat langer in mama’s buikje wilde blijven. Mama was op dit moment 33 weken en 5 dagen.

Het leek even te werken, maar op 5 augustus met 34 weken en 2 dagen zwanger besloot jij dat het toch echt wel tijd was. Om 08:30 braken spontaan mama haar vliezen, en om 09:45 begonnen de weeën. In het ziekenhuis bleek dat mama gbs positief was en dat de bevalling toch nu echt in gang was gezet. Helaas bleek ook dat er op de afdeling neonatologie van het Bravis in Bergen op Zoom geen plek was voor jou, dus werd er met spoed gezocht naar een ziekenhuis waar wel plek was. Al snel werd er plek gevonden in het ADRZ in Goes. Hier rond 14:00 met de ambulance snel naartoe gereden, papa naast mama en allebij vol in spanning. Eenmaal in het ADRZ ging het rap en om 17:50 konden wij jou in onze armen sluiten. Nadat je even met mama hebt mogen kroelen ben je de couveuse in gegaan en is papa met jou mee naar de couveusekamer gegaan waar jij bent gecontoleerd door de kinderarts.

Wij zijn nu twee weekjes verder en intussen weer terug naar Brabantse grond. Je bent een kanjer en een super stoere vent en bikkeld je er doorheen. Nu wachten wij geduldig om samen met jou naar huis te gaan, zodat wij met z’n allen thuis kunnen genieten als gezinnetje.

Lieve jongen, sterk maar aan en groei maar goed. Wij houden veel van jou en zijn super trots op je!