Pim

WELKOM PIM

Wat een heftige tijd moeten deze ouders achter de rug hebben, dacht ik toen ik het aanmeldingsformulier voor Earlybirds las. Het lijkt net een achtbaan van gevoelens waar je in bent beland en die niet te stoppen is. Vorig jaar in november verloren ze hun eerste kindje Job. Na een zwangerschap van 24 weken was Job niet sterk genoeg om het te redden. Margot en Stef moesten kort na de geboorte afscheid nemen van hun lieve zoon en ze werden vrij snel daarna weer zwanger. Bijna een jaar later op 17 november werd Pim geboren. Met 32 weken en 6 dagen was Pim bij zijn geboorte al ouder dan zijn grote broer Job.

We ontmoeten elkaar in de entreehal van het Amphia en na een korte kennismaking gaan we naar Pim. Margot en Stef zijn supertrots op hun kleine ventje en ze hebben er alle vertrouwen in. Natuurlijk is het een dubbel gevoel om weer in het ziekenhuis te zitten, maar het is toch anders dan vorig jaar. Pim doet het goed. Hij ligt in een gewoon bedje en hij drinkt ook regelmatig zijn flesje zelf.

Tijdens de fotoreportage mag Pim in bad. Heerlijk ontspannen ligt Pim te dobberen in het water. Papa Stef vindt het spannend want voor hem is het de eerste keer. Margot kijkt verliefd naar hun kleine wonder. Op de arm van mama zie ik de naam Job staan. We maken een gezinsfoto waarop de naam goed te zien is en ik mag een foto van Job zien. Dat vind ik zo bijzonder. Op deze momenten ben ik echt blij dat ik voor Earlybirds mag fotograferen.

Er is ook nog superleuk nieuws deze ochtend, want in een gesprekje met de arts wordt besloten dat Pim morgen van de monitor mag. Dat is een grote en belangrijke stap op weg naar huis.

Lieve Margot en Stef, ik wens jullie het allerbeste en wie weet met een beetje geluk mogen jullie kerst samen thuis genieten. En nu ga ik hard werken, zodat de foto’s naar jullie verstuurd kunnen worden, want ik weet dat jullie bijna niet kunnen wachten.
Liefs Conny