Nova

Door de ouders:

31 januari is onze lieve Nova geboren in Zwolle met 29 weken, gelukkig deed ze het vanaf het begin al heel erg goed. Wat waren we trots ons kleine meisje van een kilo. Daar lag ze spartelend in de koef. Pittig noemden ze haar in Zwolle die red het wel. Een geruststellende gedachte in deze tijd.

Met 28 weken waren mijn vliezen gebroken. Wij waren nog niet voorbereid op de komst van onze kleine meid en ik was vast besloten om dit nog zo lang mogelijk te rekken. Helaas heb ik dit maar een week volgehouden. Toen ze kwam met 29 weken, en ze lag op mijn buik wist ik voor deze kleine uk ga ik door het vuur. Elke dag een beetje meer vertrouwen dat het goed zou komen. Ze spartelde en ze keek mij aan met die mooie bruine ogen en ik wist jij gaat het redden. Papa nog wat voorzichtiger dan ik. Ze is zo klein! Het komt goed! Met vitamine L (liefde zou ze groeien) dus zo veel mogelijk buidelen. Het kolven ook midden in de nacht was begonnen. Weinig melk, geen melk, neusspray niets leek te helpen. Maar we gaan door. Kijken op de camera of jij nog lekker ligt, of je niets mankeert, als je huilt de gangen door en met spoed naar je toe. Ontplofte haren, in je pyjama het maakt niet uit. Mama is er!

Ondertussen zijn we in Enschede aangekomen, na Zwolle was dit voor ons erg wennen. Jij had last van de reis, mama was al aan het afknappen van het kolven, maar onze momenten samen houden mij op de been. De dipjes maakten mij erg bang, hoezo zo veel dipjes in eens? Komt dit nog door de reis? Wat is er mis? Gaat dit wel goed? Blijven door mijn hoofd spoken. Maar dan kijk jij mij weer aan en weet ik alles komt goed. Na 6 dagen krabbel jij weer beetje bij beetje op en mag je aan de low flow. Weer een mijlpaal. Ja ik had het mij anders voor gesteld, je had nog in mijn buik moeten zitten. Maar nu ben je hier bij ons. En ik had geen moment willen missen.

Het is super dat Claudia dit voor ons heeft vast gelegd, een moment van ons drieën. Even door Claudia lijkt de wereld redelijk normaal, gewoon een familie, doe maar gewoon de normale dingen zei Claudia.( nou ja voor ons normaal). Het leven op de NEO, eigenlijk de wereld op de kop. Een achtbaan van emoties. Wij noemen het bonus tijd, extra tijd om van jou te genieten, en het is geweldig hoe Claudia het vast heeft gelegd. De eerste foto’s zijn binnen en tijdens het kolven midden in deze nacht schrijf ik deze blog. Claudia super bedankt! Echt geweldig hoe jij dit hebt gedaan.

En voor alle mama’s en papa’s die dit ook mee maken, heel veel sterkte! Het is niet makkelijk dat geef ik eerlijk toe. Maar zie het als bonus tijd, extra tijd dat je mag genieten van je kleine wondertje.
Liefs Tyun

——————–

Door de fotografe:

Het was een frisse winterdag in februari toen ik samen met een setje birdjes naar het MST in Enschede reed. Onderweg schoot het niet op, trekkers, omleidingen en mensen die sukkelden in de grote parkeer garage. 10 minuutjes later dan afgesproken was ik dan toch op de Neonatologie afdeling trof daar twee hele enthousiaste ouders aan. Het was duidelijk, we hadden er alle drie zin in!

Op de afdeling aangekomen kreeg Nova net haar voeding via de sonde van een verpleegkundige. Nova mocht even uit haar ‘huisje’ zoals papa en mama de couveuse noemen. ( of ‘de koef’ ) Er werd gebuideld en dat was mama haar beurt… het is overduidelijk dat ik hier met twee enorm verliefde ouders te maken had, en dat is zo mooi om te zien en om daar even in mee te gaan. Nova is inderdaad heel mooi klein meisje, maar waar ze normaal wakker is, had ze niet echt zin om haar oogjes open te doen. Gelukkig heb ik toch een paar keer op het juiste moment op m’n knopje van m’n camera gedrukt en haar ogen kunnen vastleggen, mama was daar erg blij mee.

De flow mocht ook nog heel eventjes worden verwijderd, maar dat betekende wel dat de pleistertjes er even af moeten, en dat is dus echt niet leuk! Maar hoe fijn was het om even bevrijd te zijn van dat nare ding in je neusje.

Lieve kleine Nova, groei maar goed en misschien mag je over een week of vier mee naar huis, dan is de verbouwing misschien klaar en jou kamertje ook. Je was met je geboorte na 29 weken een beetje vroeg, papa en mama doe heel erg hun best om alles klaar te hebben als jij thuis komt!
Liefs Claudia de Graaf