Max

Toen ik de aanvraag van Earlybirdje Max kreeg kon ik niet meteen langskomen. Zijn vader had de griep en kon daardoor ook niet bij Max langs. Hij zou het met mondkapjes kunnen doen maar hij wilde het risico echt niet nemen. Pittig als je ook nog een spannende tijd hebt omdat je zoontje te vroeg is geboren.
Maar een week later hadden we een afspraak en was ik wel benieuwd naar hun Max. Hij lag als een heerlijk propje in zijn bedje. Echt al in een open bedje dus Max ging goed vooruit. Wel kreeg hij zijn voeding nog met de sonde en tijdens het slapen was zijn ademhaling soms te oppervlakkig om genoeg zuurstof binnen te krijgen.

Hij ging eerst lekker bij zijn vader liggen en bleef daar kwiek bij rondkijken. Af en toe prikkelde de nieuwsgierigheid zo dat hij zijn hoofdje wel op zou willen tillen. Maar die kracht komt later in zijn leven pas aan bod. Verder vond hij het geklik van mijn fototoestel rustgevend leek wel.

Ondertussen vroeg ik aan de ouders of de zwangerschap wel zonder problemen was gelopen. Meestal vertellen ze mij dat alles prima was verlopen tijdens de zwangerschap en dat de vroeggeboorte heel onverwachts kwam. Bij Gratia verliep het niet als een roze wolk. Tijdens de zwangerschap kreeg ze al snel last van bekkeninstabiliteit. Ook voelde ze zich niet lekker wat later in het ziekenhuis pre-eclampsie en het HELLP-syndroom leken te zijn, twee verschillende zwangerschapsvergiftigingen. Gratia werd toen meteen opgenomen in Veldhoven om op te knappen. Met 29 weken en 3 dagen is Max geboren, helaas kreeg zijn moeder toen een tweede aanval van het HELLP-syndroom. Met andere woorden was het geen probleemloze zwangerschap.

Maar het lijkt er nu heel erg op dat dit jonge gezinnetje nu echt mag gaan genieten van elkaar. Natuurlijk moet Max eerst nog aansterken maar hij is in goede handen. Lieve Max ik wens jou een mooi gezond leven toe!