Mason & Justin
Toevallig keek ik op mijn telefoon en zag ik een spoedoproep op onze pagina staan. Welke fotograaf kon zo spoedig mogelijk deze reportage verzorgen? Een van de kindjes lag namelijk erg kritiek en de ouders wilden graag, nu het nog mogelijk was, foto’s van hun twee knappe mannen. Zonder twijfel mailde ik diegene die de oproep geplaatst had dat ik deze oproep snel kon invullen.
De dag na de oproep kreeg ik een mail van de mama van Justin en Mason. Ze hadden mijn mail laat gezien en wilde graag dat er vandaag een reportage gedaan werd van haar twee kleine mannen. Het ging namelijk heel slecht met een van de kleine mannen. Ik vertelde ze dat ik per direct beschikbaar was en hun kant op zou komen.
In het ziekenhuis werd ik ontvangen door de papa van Justin en Mason. Deze vertelde mij kort dat zij heel vroeg bevallen waren van twee prachtige zonen maar dat het met één van de jongens op dit moment niet goed gaat en zijn toekomst erg onzeker is.
In de kamer aangekomen zag ik een trotse mama zitten. Ze was nog bezig met de voeding van haar mannen. Ik vertelde haar dit dit vrij herkenbaar is voor mij met een dochtertje van 11 weken. Na het voorstellen begon ik meteen foto’s te maken. Beide jongens lagen in een couveuse en het was erg donker op de kamer. Gelukkig konden de rolgordijnen open zodat ik voldoende licht had om deze ouders de mooiste foto’s mee te kunnen geven.
Tijdens de reportage zag ik twee sterkte ouders die een erg zware tijd achter de rug hebben en een zo mogelijk nog moeilijkere tijd tegemoet gaan.
Drie kleine wonders werden met 12 weken namelijk twee wonders. Rond de 12 weken heeft de moeder namelijk een erge bloeding gehad en bleek dat zij in verwachting was van een drieling. Helaas heeft één van deze wonders het niet gehaald en is toen heen gegaan. Twee wonders bleven zitten en gingen samen met mama en papa een spannende tijd tegemoet.
Kort voor de 20 weken bleek dat mama een verkorte cervix had en werd direct opgenomen. Ze kreeg volledige bedrust. Weer een ontzettend spannende tijd want deze wondertjes moesten echt nog even blijven zitten.
Tijdens de verschillende onderzoeken bleek dat een van de wondertjes niet goed meegroeide. Iedere dag dat de jongens zouden blijven zitten was er een. De ouders leefde van dag tot dag. Maar de mannen vonden het met 24 weken en 4 dagen wel genoeg.
Mama moest even naar de wc maar ondertussen bleek dat de bevalling al aan de gang was. Met spoed werd zij naar het kraambed gebracht en zeer korte tijd erna werd Justin geboren. Een wondertje van maar liefst 465 gram. Een klein kwartier later werd hun volgende wonder geboren, Mason. Mason woog bijna 200 gram meer. Een heel verschil op deze leeftijd!
Nu hun wondertjes geboren waren waren de zorgen om deze twee nog niet weg. Mason moest kort hierna naar Utrecht om hier uiteindelijk geopereerd te worden. Een vreselijke tijd voor de beide ouders. Zowel zij als de kindjes werden hierdoor gescheiden, waardoor er voor de ouders niets anders op zat dan tussen beide ziekenhuizen op en neer te pendelen. Gelukkig kon Mason na een tijdje weer terug naar zijn “grote” broer Justin.
Toen bleek het met Justin niet goed te gaan. Justin had moeite om zelfstandig te ademen. De spoedoproep werd geplaatst omdat het nu nog onzeker is of Justin zelfstandig kan gaan ademen. De toekomst voor hem is onzeker want de beademing is maar een tijdelijk redmiddel voor Justin.
Lieve ouders, Justin en Mason. Jullie zijn geboren op schrikkeldag. Laat me voor jullie duimen dat ik jullie over 4 jaar weer kan bezoeken op jullie eerste schrikkelverjaardag en dat ik jullie dan zeker met zijn vieren op de foto kan zetten. Mijn kaarsje brand voor jullie.
Mijn kaarsje brand ook voor jullie mama van tweeling geboren met 26-5 (13-1)succes voor de heftige periode die gaat komen ik hoop dat de jongens het goed gaan doen!!luister naar je mama en papa gevoel!
Lieve papa en mama van Mason en Justin en jullie engeltje,
Wat een moeilijke tijd hebben jullie al achter de rug en wat een moeilijke, lange en spannende tijd gaan jullie nog tegemoet. Ik weet helaas wat jullie doormaken, ik werd met 24.4 weken met spoed opgenomen mijn tweeling zou toen ook komen. Gelukkig hebben ze nog 10 dagen in mijn buik gezeten. Helaas moesten wij na 47.5 uur afscheid nemen van onze lieve Dani. Levi heeft nog tot januari (zijn in oktober geboren) gevochten voor zijn leven. Lang aan de beademing gezeten en geen vooruitzichten dat het ooit beter zou worden. Ook zijn longen waren te onrijp. Hij zou hoogst waarschijnlijk met zuurstof thuis komen. Elk moment is spannend en het ene moment geloof je dat alles goed komt en het andere moment word het teniet geslagen omdat er weer meer zuurstof nodig is.
Ik hoop van harte dat het allemaal goed gaat komen en dat jullie alle twee de mannetjes mee naar huis mogen nemen. Levi komt ook echt van heel erg ver nu sinds 14 maart thuis zonder zuurstof zonder een sonde, hij heeft helemaal niks. Dus wonderen bestaan al geloof je dat soms niet meer.
Heel veel sterkte, kracht, moed en hoop toegewenst. En ik hoop echt van harte dat de beide kleine vechtertjes uiteindelijk met jullie mee naar huis komen
Wat een verhaal! Ik krijg er kippenvel van. Ik wil de ouders heel veel kracht en sterkte wensen voor de komende periode….En ik ga extra hard duimen dat jullie twee kanjers zich hier doorheen slaan! Aan het eind van de tunnel schijnt een helder licht, hou dat vast. En bedenk dat met elke stap vooruit er helaas weer een grote sprong achteruit nodig zal zijn…. Geef de moed nooit op! Hele dikke knuffel!
Met tranen in mijn ogen aan het lezen, wat een verhaal!
Heel veel sterkte, kracht en moed in deze periode. Probeer te genieten van jullie mannetjes. Ik zal een kaarsje branden dat ze straks fijn met jullie mee naar huis mogen. De artsen dachten dat onze dochter het niet zou gaan redden en nu hebben we een gezonde vrolijke meid van 2,5. Wonderen bestaan!!
Meiske toch wat hebben jullie toch veel mee gemaakt, ik weet nog toen ik je zag vlak voor levi`s verjaardag dat je zij ik ben der niet zeker van -xxxx- ik lees nu dit en denk omg ik heb gewoon brok in men keel -xxxxx-
Lieve Simone wat een heftig verhaal. Wat een vreselijke periode hebben jullie gehad en hoe lang gaat deze periode nog door. Lieve Simone ik wens jullie alle sterkte en kracht toe!!!
Wat heftig. Heel veel sterkte en geluk voor jullie.