Mason

Onze oudste zoon Jayden is met 29 weken en 6 dagen met spoed gehaald met een keizersnede omdat ik heel erg ziek was. Ik had pre eclamptie, het HELP syndroom en een torenhoge bloeddruk.

Mijn man en ik hebben er heel lang over na moeten denken of we het nog wel aandurfden om voor een tweede kindje te gaan. Mijn man had er na 2 jaar wel weer vertrouwen in dat het goed zou komen, want zoals altijd iedereen zegt geen 1 zwangerschap is hetzelfde. Ikzelf had er nog geen vertrouwen in en heb goede gesprekken gehad met de gynaecoloog. Uteindelijk overtuigde hij mij ervan dat het zelden nogmaals voorkomt, en dat als het al voorkomt bij een tweede zwangerschap, dan al helemaal niet zo vroeg in de zwangerschap. Dus daar vertrouwde ik op, ondanks dat ik altijd het gevoel heb gehad dat wij nooit een voldragen kindje zouden krijgen.

Ik voelde mij tijdens mijn tweede zwangerschap zoveel beter dan bij eerste, dat ik er steeds meer vertrouwen in kreeg dat ik misschien toch wat langer zwanger zou zijn dan bij de eerste. Mijn man en ik hadden zelfs al afgesproken om uit eten te gaan als ik 30 weken zwanger zou zijn. Rond mijn 24ste week zwangerschap zei ik tegen mijn man, als er iets leuks zoals een babyshower gepland staat moet dat voor de 29ste week gebeuren. Alsof ik al een voorgevoel had en hij zei alleen maar dit keer ga je je zwangerschap gewoon voldragen, het komt helemaal goed en je gaat gewoon bevallen. Wat ik heel graag wou meemaken.

Toen ik 28 weken en 3 dagen zwanger was stond ik ‘s morgens op en schrok me rot, nee he ik had weer van de 1 op de andere dag hele dikke voeten, zag weer alles voor me en dacht daar gaan we weer. Ik kwam in het ziekenhuis en had weer hetzelfde ziektebeeld, alleen was dit keer ons mannetje veel zieker dan ik en woog nog eens een pond minder dan onze oudste zoon. We hebben het bijna 4 dagen kunnen rekken, maar toen moest hij toch weer met spoed gehaald worden. En daar was ons mooie mannetje Mason dan met 29 weken. Mason heeft helaas heel veel tegenslagen gehad namelijk een klaplong, twee keer NEC, 5 bloedtransfusies, 4 bloedplaatjestransfusies, lijntjes die verstopt raakten, infuusjes die blijven sneuvelen, 2 keer röntgenonderzoek met contrastvloeistof vanwege buikproblematiek en de artsen zeker wisten dat het dit keer geen NEC was, uiteindelijk zijn ze erachter komen dat zijn dikke darm wat hoger ligt en dat geeft normaal gesproken geen problemen maar bij Mason wel of er is een vernauwing in zijn dikke darm die niet op een foto te zien is. Dat kan alleen uitgesloten worden d.m.v. een operatie, maar dat is te gevaarlijk. De vernauwing kan door elk half uur voeding te geven zelf wat oprekken, gebeurd dit niet en blijft de voeding een probleem en zijn buikje heel bol en pijnlijk, dan moet hij alsnog geopereerd worden. Al met al ligt hij nu 6 weken op de Intensive Care. Hij heeft al zoveel meegemaakt en overleefd dat het vast helemaal goed gaat komen met hem! Daar vertrouwen wij op. Het is namelijk ook helemaal goedgekomen met Jayden en Mason is net zo’n grote kanjer als zijn grote broer! Wij zijn ontzettend trots op onze supermannetjes