Lynn en Julia

Lynn en JuliaOp maandag 31 maar 2014 reed ik na het Ijsselland Ziekenhuis door naar het Maasstad Ziekenhuis, naar de tweeling Julia en Lynn. Aangekomen op de neonatologie afdeling, meldde ik me bij de balie. Daar werd er gezocht naar de ouders van Julia en Lynn. Mij werd gezegd dat ik even moest wachten, de arts was net op bezoek.

Na een poosje wachten kwam papa Edwin mij ophalen. Hij vertelde dat de arts was langsgekomen en dat kleine Lynn een beetje een terugslag had gekregen, waardoor ze nu extra zuurstofbehoefte had. Daar waren mama en papa erg van geschrokken! Gelukkig hadden ze wel erg veel zin in het maken van de foto’s.

Lynn lag in de linker couveuse, Julia in de rechter. Beiden plasten ze de couveuse onder terwijl ze een schone luier kregen. Na de verzorging mochten de meisje buidelen met papa en mama. Lynn bij mama en Julia bij papa. Het was goed zichtbaar dat ze hier alle vier van genoten!

Lieve Julia en Lynn, ik hoop dat jullie hard groeien en hele mooie, grote en sterke meisjes mogen worden. Dan kunnen jullie lekker stoeien met jullie grote broer Luuk!

Lieve Judith & Edwin, hopelijk worden jullie meiden steeds groter en sterker en kunnen jullie steeds meer met ze knuffelen en buidelen! Heel veel succes in de aankomende periode, jullie zijn kanjers van ouders en hebben een stel prachtige meiden op de wereld gezet!

Liefs,
Dagmara

*******************************

De ouders:

Na 26 weken zwangerschap die prima verliep en het spontaan breken van mijn vliezen en ontsluiting werd ik na beoordeling en een nachtje Maasstad ziekenhuis na overplaatsing plotseling opgenomen in het Sophia kinderziekenhuis. Daar hoorden we ook tussen neus en lippen door dat ik niet meer naar huis zou mogen tot na de bevalling. 1 & 1 is 2 en de eerste dagen leefden we in totale angst; stel dat de bevalling nu zou beginnen en de meiden geboren zouden worden met 26 weken..

Gelukkig ging het goed en hebben we het kunnen uitzingen in het Sophia kinderziekenhuis tot week 30.1. Op zondag verloor ik ineens wat bloed en na onderzoek door de gynaecoloog zijn toch de weeën begonnen. Op maandag week 30.1 (17 maart 2014) bleek al gauw dat mama toch wat pijnlijker oogde na al een avond en nacht met weeën en wilde de gynaecoloog toch weer zeker weten of er geen ontsluiting was. Na toucheren bleek dat het voetje van Julia al voelbaar was in het geboortekanaal waardoor ineens moest worden overgeschakeld naar code oranje, wat inhoud dat de bevalling (in dit geval keizersnede) binnen een uur moet worden gedaan.

Tijdens de keizersnede zijn onze mooie dochters Julia & Lynn geboren!! Julia om 15.34 uur en woog 1340 gram en Lynn 2 minuutjes later om 15.36  en woog 1260 gram! Na een check door de kinderarts e.d. zijn de meisjes samen met papa naar de NICU van het Sohia overgebracht.

Helaas bleek al snel dat de meiden beide ondersteuning in de ademhaling nodig hadden. Beide meiden zijn geintubeerd en helaas bleek in de toen komende week dat ze beide serieuze longproblemen hadden. Julia heeft een klaplong, hersenbloedinkje en herseninfarct gehad (wat dat voor de toekomst betekend is helaas afwachten) en Lynn een ziektebeeld in haar longen dat nog zorgwekkender was. Beide zijn daar nu, bijna 4 weken later nog steeds van aan het bijkomen. 

Tijdens de emotionele rollercoaster werden wij meerdere malen attent gemaakt op de stichting Earlybirds die foto’s maken van premature kindjes. Na aanmelding werd er al snel contact met ons opgenomen door Dagmara. Op 31 maart heeft Dagmara (na plotselinge overplaatsing naar het Maasstad Ziekenhuis) onze meiden voor het eerst uitgebreid op de foto gezet. De dag begon stormachtig omdat Lynn na beoordeling van de arts helaas weer meer zuurstof behoefte bleek te hebben waar wij erg van geschrokken waren, maar de shoot en ontmoeting met Dagmara zijn uiteindelijk en na fijn begrip en respect van haar kant prima verlopen.

Nu bijna 2 weken later gaat het goed met Lynn & Julia. Inmiddels staat de zuurstofbehoefte van Lynn op 21% en die van Julia op 22%, wel zitten ze beide dus nog aan de CPAP (vorm van beademing). Maar wij hopen dat ze beide deze aankomende week mogen gaan trainen met een neusbrilletje en dat het vanaf nu af aan alleen maar bergopwaarts mag gaan. In deze 4 weken dat onze dierbare meisjes bij ons zijn hebben ze laten zien vechters te zijn en hun grote broer kan niet wachten tot ze thuis komen en hij lekker met ze kan kroelen en ze met liedjes en liefde kan overladen.

Lieve Dagmara en Stichting Earlybirds, bedankt dat jullie ons deze foto’s, die van onschatbare waarde zijn, kunnen aanbieden in deze onzekere, bange en vooral heftige periode!! Wij zijn jullie erg dankbaar.

Heel veel liefs van Papa Edwin, Mama Judith, Luuk, Julia & Lynn

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.