Lynn

Op zaterdag 17 dec ga ik weer op pad voor Earlybirds. Ik mag de kleine Lynn en haar familie fotograferen. Lynn is na een zwangerschap van 32 weken en 1 dag geboren omdat haar moeder leed aan een zwangerschapsvergiftiging.

Als ik bij Nij Smellinghe aankom haalt de vader van Lynn, Alexander samen met haar grote broer Jesse van 3 mij bij de balie op. Op de kamer van Lynn ontmoet ik Marleen de moeder van Lynn en Rianne, Lynn haar grote zus van 8 jaar. Rianne heeft haar mooiste kerstjurk aangetrokken om vandaag met haar kleine zusje op de foto te mogen.

Nadat we even hebben gekletst pak ik mijn camera en begin met foto’s maken. Lynn krijgt een schone luier zodat ze daarna mag proberen wat uit een flesje te drinken. Zelfstandig uit een flesje drinken is best nog heel zwaar voor Lynn. Ze krijgt tijdens de fles dan ook paar keer een dip.

Lynn is een pittige dame die in het UMCG is geboren maar mocht na 1 week al naar Nij Smellinghe en ook hier mag ze na 1 week al in een warmte bedje. Tijdens de reportage mag Rianne voor t eerst Lynn op schoot. Heerlijk om te zien hoe ze geniet van haar kleine zusje op schoot terwijl Jesse een zacht kusje op haar voorhoofd geeft.

Lieve Lynn ik hoop dat je met deze pit doorgaat en dat je misschien wel 2017 thuis kunt starten. Ik wens jou en de rest van jou familie alle geluk en liefde toe.

Jacqueline Mooren

——————-

Hallo allemaal,

Hier ons verhaal over onze kleine Lynn Sofie. Lynn Sofie is geboren op 20 november 2016 na 32+1 weken via een keizersnede. Lynn heeft nog een grote zus Rianne van 8 jaar en broer Jesse van 3 jaar.

Lynn moest vroegtijdig gehaald worden omdat haar moeder Marleen Dieterman leed aan zwangerschapsvergiftiging. Op 9 november was dit geconstateerd tijdens een routine controle bij de gynaecoloog. Er werd aangegeven dat het beter was om opgenomen te worden en de rest van de zwangerschap tot ten minste 37 week in het ziekenhuis te blijven. Dit geaccepteerd te hebben bleek toch na een paar dagen de zwangerschapsvergiftiging te verergeren en overplaatsing naar Groningen UMCG nodig. Een infuus met magnesium sulfaat en snel met de ambu en sirenes naar Groningen.

In Groningen is het na een dag medicatie even rustig geweest met de zwangerschapsvergiftiging, maar de CTG van Lynn bleek steeds strakker te worden in de loop van de dagen erna. Totdat er zaterdag op zondagnacht weer klachten kwamen van de vergiftiging. Benauwdheid en te hoge bloeddruk zorgden ervoor dat er weer magnesium sulfaat gestart werd. De gynaecoloog gaf aan dat zo zwanger blijven niet langer verstandig was dus werd er die dag de keizersnede gepland.

Helaas werkte de ruggenprik niet snel genoeg dus werd er besloten algehele narcose te doen. Daardoor kwam Lynn ter wereld zonder te ademen en moesten de artsen haar opgang helpen. Ze kreeg beademing en al snel was alles onder controle met Lynn en ze mocht naar de NICU. Haar heit Alexander mocht met Lynn mee en mamma Marleen werd naar de uitslaapkamer gebracht.

Na een aantal uren was Marleen ook wakker genoeg om in het bed naar Lynn toe te kunnen. Voor ons beide allemaal nog maar moeilijk te bevatten dat daar ons wondertje ineens ligt. Mooi rosé meisje maar met overal slangetjes en toeters en bellen. Een hele andere manier van bevallen dan met onze andere 2 kinderen die na 39/40 week geboren werden via normale bevalling.

Na een week op de NICU in het UMCG werd al snel besloten dat Lynn stabiel genoeg is om naar het ziekenhuis Nij Smellinghe in Drachten. Ook mama is na een week redelijk hersteld en goed genoeg om met ontslag naar huis. (ook in Drachten)

Bij Lynn is de beademing na de eerste dag al afgebouwd naar CPAP en dat werd de dag erna al gestopt. In Drachten mag Lynn na een week al in een warmte bedje. En weer een paar dagen later alleen nog kruikjes.

Op het moment van de Earlybirds fotoshoot is Lynn al verplaatst naar een kleiner en rustiger kamertje. (Lynn is dan al 4 week oud- week 36).
Daar houdt ze zichzelf al warm zonder kruikjes. Lynn ligt nog wel steeds aan de monitor omdat ze nog steeds last van dips heeft. Ook heeft ze nog een sonde omdat het flesjes drinken nog best een vermoeiend klus is. Tijdens de kerstdagen zal ze nog in het ziekenhuis moeten verblijven en de hoop en wens is dat ze snel naar huis mag. Wat zou het mooi zijn om het nieuwe jaar 2017 thuis te beginnen met ons gehele gezin.

Bedankt voor het lezen van ons verhaal!

Met vriendelijke groet,

Marleen Dieterman, Alexander Adema
Rianne Corine en Jesse Paul Adema