Lune

Van de fotograaf
Op zaterdagochtend 9 maart mag ik op bezoek komen bij Lune in het Gelre ziekenhuis in Apeldoorn. Ze is dan bijna een week oud en is zij geboren met een zwangerschapstermijn van 32 weken en 6 dagen.

Voor deze reportage moest ik even buiten mijn fotografie-regio zijn, want normaal gesproken doe ik de earlybirdreportages in Zuid-Holland. Maar dit was wel een hele speciale, want ik kwam bij Lune niet alleen om foto’s te maken. Samen met mijn man gingen we gelijk ook op kraamvisite. Lune is namelijk ons nichtje. Zo bijzonder om het zo dichtbij mee te maken. En zeker omdat wij zes jaar geleden hetzelfde hebben meegemaakt met onze zoon die toen spontaan geboren werd met een zwangerschapsduur van 32,5. Hoe bizar bijzonder dat we dit als familie weer meemaken.

In de afgelopen maanden had de moeder van Lune een goede zwangerschap en was de aankondiging nogal onverwachts van Lune. Op zaterdagavond voelde ze ineens wat langs haar benen lopen. Toch maar even checken en dat bleek vruchtwater te zijn. De verloskundige kwam er snel aan en na wat controles konden ze door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werden nog weeënremmers gegeven. maar de buikpuin bleek niet gewoon te zijn. De weeën zetten door en na een vlotte bevalling werd de volgende ochtend een prachtig meisje met een hele goede apgarscore geboren. Wat een sterke meid!

Als we bij haar aankomen zijn we natuurlijk ontzettend benieuwd hoe ze eruit ziet. De dag daarvoor moest ze nog onder de blauwe lamp vanwege geelzucht, maar die lamp is gelukkig alweer uit. Ze ziet er ontzettend goed en knap uit en na de geboorte had ze helemaal geen ondersteuning van beademing nodig. Ze ligt heel tevreden in de couveuse en voor de foto’s was er speciaal gewacht met buidelen. Nadat de ouders Lune verschoond hebben mag ze bij haar papa gaan liggen. Als ze eenmaal lekker ligt kunnen wij ook even van haar genieten en mogen we ze ook nog verblijden met een tas vol leuke kraamcadeautjes die we hadden meegebracht.

Ik hoop dat de vlaggenlijn met alle mijlpaalkaartjes steeds langer en langer mag worden, want dan wordt de weg naar huis steeds korter!
Lieve Marien en Fleur, ik vond het superfijn om dit voor jullie te mogen doen en op deze manier iets voor jullie te kunnen betekenen.

Heel veel geluk en vanaf de zijlijn beleef ik nog alle avonturen met jullie mee! Lucky me! 😉

Liefs Eveline