Luca & Kiara prematuur tweeling 35 weken zwangerschapsvergiftiging

Luca & Kiara

Luca & Kiara prematuur tweeling 35 weken zwangerschapsvergiftiging

Op maandag 6 februari 2017 zijn Kiara en Luca geboren na 35 weken zwangerschap. De zwangerschap was voor ons een enorm zware periode. Wat begon met 24 weken intens genieten werd een zware tijd.

Met 24 weken ben ik 2 weken opgenomen geweest voor ernstige zwangerschapscholestase en had Luca op de CTG-scans meerdere dippen. Uiteindelijk mocht ik naar huis, als ik bedrust zou houden en elke week ging bloedprikken voor de zwangerschapscholestase.

Op maandag 2 januari ging ik voor mijn wekelijkse controle naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken, ik had dat weekend nog meer last van de zwangerschapscholestase, de jeuk was ondragelijk. De dag erop kreeg ik onverwacht een telefoontje van de gynaecoloog dat ik met spoed moest komen omdat de waardes zo hoog waren dat ze onprikbaar waren. Wat erna gebeurde ging in een sneltrein. Voor ik het wist had ik al weeenremmers en longrijpingprikken gehad en was ik onderweg in de ambulance naar het ziekenhuis in Veldhoven. Maar ze kwamen niet! Wel werd er ook zwangerschapsvergiftiging vastgesteld en vitaminetekort.

We werden na 2 weken overgeplaatst naar het ziekenhuis, waar het allemaal begon, Albert Schweitzer Dordrecht en daar moest ik blijven tot ze geboren zouden worden. Ik onderging lichttherapie voor de zwangerschapscholestase en slikte meer dan 24 pillen per dag.

In de ochtend van 6 februari braken spontaan mijn vliezen met 35 weken en 10 uur later werden Kiara en Luca op natuurlijke wijze geboren. Alle kwaaltjes verdwenen binnen 24 uur en we konden genieten.

Echter niet voor lange tijd. Luca kreeg sondevoeding en werd op een dag op mijn schoot blauw. Hij werd uit mijn handen gepakt en met spoed aan de monitoren gelegd, waar hij meer dan 30 incidenten per dag had. Kiara volgde al gauw met sondevoeding, maar hoefde gelukkig niet aan de monitoren.

Dagen later ben je weer een beetje geland en besef je pas wat er is gebeurd. Het ziekenhuis wees mij op stichting Earlybirds. Ik wilde niets liever dan deze heftige, maar toch ook bijzondere periode laten vastleggen op camera als herinnering voor later en dus meldde ik ons aan. We hebben de prachtige foto’s inmiddels ontvangen en zijn enorm blij dat we deze periode op deze manier kunnen afsluiten.

Enorm bedankt!

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.