Jens

 
Jens, een knap kereltje dat de wereld van zijn ouders binnen 3 uren op de kop wist te zetten.

16 mei mocht ik weer voor Stichting Earlybirds op pad. Dit keer mocht ik naar Jens. Jens ligt sinds een aantal dagen in het MCL in Leeuwarden.

Zoals meestal spreek ik af bij de ouderkamer voor de couveuse afdeling, dus als ik de lift uit komt staat Annelies de moeder van Jens mij al stralend op te wachten. Toen ik belde om een afspraak te maken zei ze al dat ze er zin in hadden en dat was ook meteen te zien. We lopen samen naar binnen en bij de eerste unit met couveuses staat er een mooie meid in een prachtige sterren jurk al te wachten. Nina, de “grote” zus van Jens en bij de couveuse zit Sander de vader van Jens. Na even wat gekletst te hebben, ga ik beginnen met fotograferen en krijgt Jens een schone luier, zodat Jens straks voeding kan hebben want hij heeft inmiddels wel trek gekregen. Het uit en aan doen van de romper moet allemaal nog wat wennen want Jens draagt sinds gister pas een romper, en met die draadjes en slangetjes is het even puzzelen. Maar als dat allemaal gelukt is en Jens op de weegschaal is geweest mag hij lekker bij zijn moeder liggen en kan de sondevoeding aangehangen worden. Terwijl hij daar heerlijk ligt, verteld Annelies mij hoe dit knappe kleine kereltje even binnen drie uren hun wereld op de kop zette.

Annelies en Sander waren maandag avond naar de laatste partner avond bij de verloskundige, ze was op dat moment 31 weken zwanger. Toen ze thuis kwamen en ze naar bed zouden had Annelies wel wat last van haar buik en dit houd ook de hele nacht aan. Maar omdat Annelies in de twee weken daarvoor ook steeds buikklachten had maakte ze hier niks van. Maar dat veranderd wel als ze om 5.30 plotseling hele heftige weeën krijgt. Sander belt meteen de verloskundige en als die komt heeft Annelies 3 cm ontsluiting. De ambulance wordt gebeld en Nina word snel naar de buurvrouw gebracht want de dichtstbijzijnde familie neemt de telefoon niet en de andere familie woont een half uur rijden verder. Daar kan niet op gewacht worden. Met spoed gaat de ambulance richting Groningen omdat daar een NICU afdeling is. De rit in de ambulance is best zwaar vooral op het laatst omdat Annelies het gevoel heeft dat ze het niet lang meer vol kan houden en het idee heeft dat haar kindje ieder moment kan komen. En daar had ze gelijk in want om 8.27 is Jens geboren in het UMCG. 3 uur na de eerste wee.

Jens maakt een goeie start toch krijgt hij het daarna moeilijk en gaat ‘s-middags aan de beademing. Maar deze vechter mocht de dag erna al weer van de beademing af en aan de CPAP. Na een week mocht Jens over op de HIGH Flow een neus brilletje. Annelies en Jens zijn ruim een week in het UMCG gebleven.

Inmiddels in Leeuwarden rijden ze iedere dag heen en weer naar hun kereltje en proberen de dingen wat op te pakken. Dit dappere mannetje heeft nog even te gaan in het MCL. Inmiddels zijn we al weer 2 weken verder, heeft Jens geen flow meer en ligt hij in een wiegje. Hij heeft nog een sonde, maar mag inmiddels ook uit een fles drinken en is voor het eerst in bad geweest. Allemaal kleine stapjes richting het einde van de rollercoaster waar je als ouders van een premature baby in komt. Iets wat vaak zo moeilijk is uit leggen voor ouders. En soms start die rollercoaster dus gewoon in een tijdsbestek van drie uur.

Lieve Annelies, Sander en Nina ik hoop dat jullie Jens snel mee naar huis kunnen nemen zodat het echte genieten van jullie kereltje kan beginnen.
Liefs Jacqueline