Jayden

 
Daar ben je dan onze mooie, lieve Jayden. Wat was het schrikken voor ons dat je ineens met 34 weken en 3 dagen met een spoed keizersnede gehaald moest worden. Ik had een hele fijne zwangerschap, geen last van misselijkheid, alles goed met de echo’s en lichamelijk heel fit. Wel werd er verteld dat je niet zo groot was, maar ja nog geen problemen. Met de 30 weken echo werden we doorgestuurd naar het groene hart ziekenhuis in Gouda voor extra controle omdat je onder de groeilijn dook. Daar werd verteld dat je inderdaad te klein was en rond de 2-3 weken achter liep qua groei. We werden doorgestuurd naar Leiden, zodat alles kon worden nagekeken. Is er iets afwijkends wat verklaard waarom je klein bent ? In Leiden werd alles bekeken, mijn bloed gecheckt en bij jou alles nagekeken. Gelukkig was er niks mis met je, alles zit erop en eraan. De placenta bleek niet goed te werken, ik zou de 40 weken niet voldragen maar hopelijk 37-38 weken. Zolang jij het beter had in de buik dan erbuiten zou je lekker blijven zitten. We mochten een paar dagen later weer terug naar Gouda voor controle, de artsen willen ons 2 keer per week zien om jou in de gaten te houden. De eerste controle op dinsdag 30 april kreeg al snel een andere wending. Mijn bloeddruk was veel te hoog en de arts liet me gelijk opnemen. Ik dacht ach die geven me een pilletje dat de bloeddruk zakt en dan mag ik naar huis. Toen bleek dat mijn bloeddruk niet wilde zakken en er meerdere infusen werden aangelegd en de artsen bezorgd keken, heb ik je papa, mijn man laten weten dat ik het nu “niet meer zo leuk vond”. Hij kwam er natuurlijk gelijk aan, wat me wel kalmeerde. Zwangerschapsvergiftiging bleek de diagnose. De nacht bestond uit een hoop medicatie, elk half uur bloeddruk meting, katheter legen en allerlei snoeren en banden om me lijf om jou in de gaten te houden. Slapen doe je niet is gewoon onmogelijk. Zodra mijn man er ‘s-ochtends was kwamen de artsen binnen om te vertellen dat ze jou gingen halen met spoed, binnen 1 uur…..

De spanning en stress die je dan ervaart is niet te beschrijven, gaat alles goed komen met jou ? Waar moeten we rekening mee houden ? Ik herinner me nog delen, ik was alleen maar bezig met of jij er goed zou uitkomen. Wat ik niet doorhad was dat ik heel erg ziek was en dat het met mij ook slecht kon aflopen. Gelukkig was jij er snel en deed je het zo goed, ik kon je even zien voordat je de couveuse inging. Ik werd gehecht en moest even naar de uitslaap kamer, papa ging met jou mee wat mij weer een goed gevoel gaf, zo was je niet alleen. Zodra ik weg mocht van de uitslaap kamer werd ik naar de gezinssuite gebracht waar jij en papa al waren. Daar lag je dan, zo mooi en klein lekker warm in de couveuse. Allerlei draadjes en plakkertjes om je hartslag, ademhaling, bewegingen en zuurstof in de gaten te houden. Ook had je een infuus en een sonde voor de voeding. Een extra lijn die werd aangelegd via je navel om je extra “kracht voer” te kunnen geven, was voor ons een beetje schrikken. De kamer werd omgetoverd tot operatie ruimte en de lijn werd ingebracht, jij had hier geen last van gelukkig. Deze lijn kan maximaal een week blijven zitten en gelukkig is dit ook gelukt. Al snel mocht het infuus uit je handje. Je hebt een klein weekje in de couveuse gelegen. Het contact met je in de couveuse is erg moeilijk, we konden je niet even bij ons nemen je moest van alles los gekoppeld worden voordat je de couveuse uit kon. Gelukkig mocht je daarna in een bedje met een verwarming erin. Wat was dat fijn zeg, alle draadjes en plakkers van je af, alleen je sonde nog. Nu konden we eindelijk flink met je knuffelen, zo fijn.

De voedingen gaan goed en alles is vanaf dat je 3 dagen oud was melk van mij. Nu lig je heerlijk in je bedje met kruiken, nog even aansterken zodat je alle voedingen zelf kan drinken en dan nemen papa en mama je mee naar huis. Het was een achtbaan en ik zou iedereen adviseren er gewoon in mee te gaan want dat is het enige wat je kan doen. Er komt een dag dat het kleintje mee naar huis kan. Heel veel respect hebben wij voor alle mensen die zich vol overgave in de zorg storten, wat een lieve mensen hebben wij om ons heen. Vrouw en kind centrum Gouda; deze mensen willen wij bedanken, zonder jullie allemaal was deze weg vele malen zwaarder geweest. BEDANKT !! De foto’s die gemaakt zijn door Stichting Earlybirds zijn fantastisch, ook dit maakt je verblijf een stukje makkelijker met zulke mooie foto’s waar we vaak naar kijken en dat allemaal vrijwillig, heel bijzonder.

——–

Van de fotograaf:

Ik mocht in Gouda kennis maken met Jayden en zijn lieve ouders. Hij lag heerlijk te slapen en werd liefdevol wakker gemaakt door papa en mama. Daarna was het tijd om in bad te gaan. Jayden was nog niet zo vaak in bad geweest, maar hij lag lekker in het water. Na het badje liet hij zich geduldig aankleden en lag hij naar papa en mama te kijken. Daarna had hij trek, maar omdat het bad al intensief genoeg was, kreeg hij de voeding via zijn sonde. Normaal gesproken lukt het steeds beter om uit de fles of bij mama te drinken! De ouders van Jayden hopen dat hij rond zijn uitgerekende datum lekker mee naar huis mag om daar verder te groeien. Alle goeds voor jullie en lieve Jayden!