Jack

Sinterklaasweekend 2015 was oprecht een weekend vol verrassingen. Mijn man en ik dachten zondagmorgen aan het ontbijt te zitten met kaiserbroodjes tijdens een weekendje kerstmarkt in Duitsland. Dat werd voor mij luxe van ontbijt op bed, maar dan wel in het moeder & kind centrum te Harderwijk.

De verloop van mijn zwangerschap verliep voorspoedig, behalve zwangerschapsdiabetes geen bijzonderheden anders dan de kwaaltjes die er bij horen. Zonder enkele aanleiding werd ik met 33 weken ‘s nachts wakker in een hotel in Duitsland met gebroken vliezen. Spoednummer van de verloskundige gebeld en overlegd. Voor de zekerheid toch ‘s nachts maar terug gereden. Doorgestuurd naar het moeder en kind centrum en gelijk opgenomen. Geen echte activiteit qua weeën, infuus met weeënremmers en rijping voor de longen en de boodschap was heel snel duidelijk. Verplichte bedrust, onder dagelijkse controle op eventueel infecties en als het rustig blijft dan zou ik er de komende weken nog wel liggen.

Aangezien mijn verlof ook nog niet in was gegaan, nogal een omschakeling. Maar daar had ik me na de eerste schrik maar bij neer te leggen. Zoals het er naar uit zag zou het echt wel even duren, het was niet anders.

Tot ik de tweede nacht wakker werd, buikpijn. Infuus met de weeënremmer liep nog. Het kwam en ging, kwam en ging. En toen begon het toch te dagen. Het begon ook echt snel echt pijn te worden. Verpleegster erbij, verloskundige erbij. En ook zij konden snel constateren: ‘dit is menens!’

Naar de kraamsuite, mijn man werd gebeld. Hij had 15 minuten aanreistijd. Maar goed dat hij heeft doorgereden, we hebben zelfs nog even op hem moeten wachten, omdat ze bang waren dat hij het anders zou missen! Uiteindelijk heeft het die nacht van wakker worden tot geboorte nog geen 2 uur geduurd, zo snel ging dat. Hoe dan ook, onze kleine man wilde om welke reden dan ook echt niet langer blijven zitten. Hij kwam met een schreeuw van plezier ter wereld. Weliswaar te vroeg, duidelijk prematuur met alle genomen voorzorgsmaatregelen van het ziekenhuis die erbij horen. Al met al behoorlijk schrikken en onverwacht. Heeft ook even tijd nodig gehad om te landen, in gedachten waren we nog niet zo ver. Maar blij dat hij er is, naar omstandigheden doet hij het goed. Dat is fijn om te horen, verder een kwestie van tijd. En die willen we hem zeker geven!

Bedankt voor de fotoshoot, we zijn ontzettend benieuwd naar het resultaat 🙂

Met vriendelijke groeten,

Jörgen, Jakobien & Jack