Guido

Van de fotograaf:

Op 17 december 2016 mocht ik langs in het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp om foto’s van de kleine Guido te maken, geboren met 34.1 weken. Toen ik zijn ouders belde, vertelden ze mij dat hij het al zo goed deed dat hij waarschijnlijk snel naar huis mocht. Ik heb gelijk een afspraak gemaakt om langs te gaan. Maar goed ook want achteraf bleek hij de volgende dag naar huis te mogen.

Aangekomen in het ziekenhuis ontmoette ik in de bezoekersruimte Sharon en Ary-Jan, de ouders van Guido. In een kort gesprek dat we hadden, vertelden ze dat ze nog een zoontje en dochtertje hadden die ook veel te vroeg geboren waren. Guido’s grote broer was 11 weken te vroeg geboren en zijn grote zus 5 weken te vroeg. Alhoewel een prematuur kindje dus niet nieuw was voor Sharon en Ary-Jan was het toch weer heel spannend allemaal. Guido had gezien omstandigheden een goede start maar de 2e week kwam hij vermoeid over en had vanwege een verkoudheid een toename van incidenten (bradies, apneus) Dat baarde zijn ouders wat zorgen. Gelukkig ging hij de week voor mijn komst opeens met sprongen vooruit.

De shoot liep heel ontspannen en omdat hij goed door dronk tijdens de voeding was er alle tijd om met mama en papa te knuffelen. Wat fantastisch mooi was het om te zien hoe Sharon en Ary-Jan als een goed geolied team de verzorging van Guido op zich namen en wat een liefde straalden ze uit. Niet alleen naar Guido maar ook naar elkaar. Ik kreeg er echt een warm gevoel bij.

Lieve Guido, Sharon en Ary-Jan, ik vond het ontzettend leuk om een dagje mee te mogen kijken in jullie leven en daar een mooie herinnering voor jullie van te maken. Ik wens jullie een hele mooie toekomst samen.
Liefs, Eliane

————-

Van de ouders:

Onverwachts, na een goede zwangerschap, wordt Guido bij 34.1 weken in het VU ziekenhuis in Amsterdam met 1770 gram geboren. Hij dient zich acuut aan. De weeën ontstaan uit het niets en zijn direct hevig en kort op elkaar, waarop we met spoed naar het VU gaan. Ondanks de vroege aankondiging en super snelle verloop gaat de bevalling voorspoedig. Op het laatste moment, vanwege het dalen van zijn hartfunctie bij de laatste weeën, wordt Guido via een spoedkeizersnede geboren, slechts een paar uur na de eerste wee. Hij wordt direct door de kinderartsen meegenomen en gaat naar de neo IC.

Guido heeft een goede start en wordt dezelfde avond nog per ambulance overgeplaatst naar de medium care van het Spaarne Ziekenhuis. 5 dagen later moet Sharon het ziekenhuis verlaten. Het is moeilijk om je hele kleine baby in ziekenhuis achter te laten, maar het is ook niet fijn om niet bij je andere twee kinderen (1,5 & 4 jaar) weg te zijn; een spagaat.

Een hectische/intensieve periode volgt; oppas of logistiek regelen, daar Sharon na de operatie geen auto mocht rijden, om heen & weer te kunnen naar Guido in het ziekenhuis (om naast de verzorging ook o.a. de borstvoeding op te starten). Maar ook een bijzondere en mooie periode. De warme reacties die wij hebben ontvangen, de support in de vorm van oppas, maaltijdservice en logistiek. En vertrouwde gezichten (gezien onze dochter en zoon daar ook verbleven) op de neo-afdeling. Ook zij hadden nog niet eerder meegemaakt dat ouders voor een 3e keer met een prematuur kindje bij hun op de afdeling terecht kwamen. Deels een déja-vu, daarnaast onbedoeld ervaringsdeskundigen met een premature baby, het blijft een bijzondere ervaring en periode die je samen intens beleeft. Bovendien hebben wij 6 weken extra kunnen genieten van Guido, dat is een mooie bonus! Na 3,5 week blijft Guido zelf op temperatuur, kan hij op eigen kracht zijn voedingen drinken, is hij incident vrij en groeit voldoende.

Net voor de kerst mag hij naar huis en kunnen wij een voorzichtige start maken met zijn 5-en. Wij zijn heel trots op onze stoere kleine tijger!

Eliane was enthousiast. Ondanks de uitdaging met het (gebrek aan) licht en niet inspirerende ruimte (kil/ziekenhuis entourage) heeft ze warme foto’s gemaakt. Wij hebben het als bijzonder ervaren. Eliane doet dit op vrijwillige basis en genoot zichtbaar van deze ervaring. De foto shoot was voor ons een bijzondere afsluiting van deze intensieve/hectische, maar ook mooie periode. Even samen bewust met zijn 3-en zijn – en even niet de logistiek/oppas planning m.b.t. andere twee kinderen in ons hoofd, tijdens een van de weinige momenten samen met Guido.