Faya

Faya
Zondag 18 januari mocht ik de kleine Faya fotograferen in het UMCG. De mooie dame kwam met 27 weken op de wereld. Het is zeker niet allemaal probleemloos verlopen en ze is nog maar klein, maar al heel sterk, net als haar mama. Manon, ik vond het een eer om je dochter en jou te mogen fotograferen en wens jullie het allerbeste! Ik laat haar zelf haar verhaal doen;

‘Op dinsdag 16 december ging ik nietsvermoedend naar de controle bij de verloskundige. Ik was die week 27 weken zwanger en voelde me prima. De hele zwangerschap had ik nog geen lichamelijke klachten gehad. Tijdens de controle bleek dat mijn bloeddruk veel te hoog was en dat ik eiwitten in mijn urine had. Ik werd voor de zekerheid doorgestuurd naar het ziekenhuis in Emmen. Bij de meeste controles ging ik alleen naar de verloskundige, maar deze keer was gelukkig een vriendin mee die ook bij de bevalling zou zijn. Eenmaal in het ziekenhuis in Emmen bleek dat mijn bloeddruk in een uur tijd nog hoger was geworden en dat mijn kleine meisje twee weken achter lag op groei. Er werd direct een ambulance geregeld om mij naar het UMCG in Groningen te brengen. Gelukkig was mijn moeder ondertussen ook in het ziekenhuis gekomen en die ging mee in de ambulance. Ik kreeg magnesium toegediend om te zorgen dat ik geen stuipen zou krijgen. In het UMCG werd er meteen gestart met longrijpingsspuiten omdat de situatie zo onstabiel was dat de kans bestond dat ik snel zou moeten bevallen. De volgende dag knapte ik echter zo goed op dat de bloeddrukverlagers verminderd werden en het magnesiuminfuus er af kon.

Donderdag de 18e voelde ik me weer helemaal fit en was ik er van overtuigd dat ik pas in 2015 zou bevallen. Tijdens de CTG die ze die middag om 15.00 startten bleek echter dat de hartslag van de kleine meid te vlak was en dat ik aan de CTG moest blijven. Om 18.00 uur kwam de gynaecoloog om te vertellen dat als de CTG niet beter zou worden ik die avond zou gaan bevallen middels een keizersnede met ruggenprik. Om 19.45 ging de gynaecoloog nog even voor de zekerheid een echo doen omdat de hartslag vlak bleef. Op dat moment daalde de hartslag van de kleine meid opeens zo hard dat ik met spoed naar de operatiekamer werd gereden. Om 20.03 uur is Faya toen geboren met een keizersnede onder algehele narcose. Gelukkig was er op dat moment een vriendin bij me die mijn familie heeft kunnen berichten.

Faya werd geboren met 27+3 weken, woog 830 gram en was 33 centimeter. Ze ademde na de bevalling gelukkig zelfstandig, maar werd uit voorzorg aan de beademing gelegd. De volgende ochtend mocht ze al aan de CPAP en na 4 dagen al aan de low-flow. Iedereen was verbaasd dat ze het zo goed deed. Maar vanaf tweede kerstdag ging het minder goed met Faya, ze was oververmoeid en had een infectie. Vanaf toen heeft ze ruim een week weer aan de beademing gelegen en was ze een heel erg ziek meisje. Op dit moment (27 januari) ligt ze aan de high-flow en gaat het best goed. Ze heeft nog wel wat extra zuurstof nodig omdat haar longetjes een struikelblok blijven, maar verder doet ze het echt heel erg goed! Faya ligt nu al bijna 6 weken op de NICU in het UMCG in Groningen, maar we hopen dat ze snel over mag naar het ziekenhuis in Emmen, zodat ik niet meer zo ver hoef te reizen iedere dag.

Faya is een meisje met echt al een eigen willetje vanaf dag 1 en ze blijkt nog een enorme vechter te zijn ook. Ik kan niks anders zeggen dan dat ik een hele trotse mama ben!! Ik durf te zeggen dat Faya en ik met z’n tweetjes echt een topteam zijn!’

Manon

5 antwoorden
  1. Miranda
    Miranda zegt:

    Wat een kleine kanjer heb je !!! Onze dochter is ook met 27 weken geboren in het UMCG.
    Ik hoop dat de kleine dame snel naar Emmen mag en daarna vlug mee naar haar eigen bedje bij jullie thuis.

    Heel veel geluk & liefde !!

    Beantwoorden
  2. Fenke
    Fenke zegt:

    prachtig verhaal! Wij hebben zelf ook zo’n klein vechertje die inmiddels 4,5 jaar oud is en ik kan je zeggen dat het helemaal goed gaat komen met het teamgevoel. Dat ervaren wij hier ook elke dag.

    Beantwoorden
  3. Linda
    Linda zegt:

    Lieve Manon,
    Wat een zorgen, wat een verhaal! Ik hoop dat het nu goed gaat met je kleine meid en dat jullie snel lekker naar huis mogen met zijn tweetjes!
    Wat een mooi en sterk meisje heb je! Geniet van haar!

    Veel Liefs
    Linda
    (je kent me niet, mijn dochter heeft kort opgenomen gelegen in het AMC waardoor ik op de site van deze bijzondere stichting kwam, mijn dochter is een week opgenomen en maar kort aan de beademing gelegen, kan me niet voorstellen hoe het moet voelen al die weken stress te hebben! Je verhaal raakte me! Ik wens je echt alle sterkte toe en hoop echt dat jullie binnenkort van elkaar mogen genieten zonder slangen en draadjes!)

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.