Fallou prematuur geboren met 32 weken en 6 dagen, GZA St. Vicentius, longrijping, keizersnede, neonatologie, NICU, CPAP, couveuse, sonde

Fallou


Fallou prematuur geboren met 32 weken en 6 dagen, GZA St. Vicentius, longrijping, keizersnede, neonatologie, NICU, CPAP, couveuse, sonde

Lieve kleine Fallou, jouw verhaal start in de zomer van 2017 in de broeiende Senegalese hitte. Je mama was daar op vakantie en had nooit verwacht dat ze daar de liefde van haar leven ging tegenkomen. En toen kwam je papa binnen en het was liefde op het eerste gezicht. In december trouwden we en exact 40 weken later zou je geboren moeten worden. Wist ik toen veel dat het allemaal heel anders zou lopen.

December 2017, mama voelde zich niet lekker en ging geregeld naar de huisarts. Niets leek te helpen dus men begon aan de een of de andere rare tropische parasiet te denken. Wel Fallou, die parasiet dat was jij 🙂 De trend was echter wel gezet zo… de ganse zwangerschap was je mama misselijk, moe, aan het overgeven, duizelig en aan het opzwellen. Ja, soms leek ik wel op klokkenluider van de Notre Dame… De bloeddruk van je mama was extreem hoog en met behulp van medicatie bleef die toch aanvaardbaar.

En toen was er die warme Belgische zomer, mama waande zich zelfs met momenten terug in Senegal. 24 juli grapte ik nog met een collega dat het geen cadeau was om met dit warme weer zwanger te zijn en dat ik er geld voor over had om je al geboren te zien worden. Wist ik toen veel… In de loop van de dag zwol ik op, was ik aan het duizelen, misselijk etc. en niets hielp. Uiteindelijk nam ik zelf mijn bloeddruk thuis en toen brak er paniek uit. Ik belde je nini en je meter om te vragen wat in moest doen en een uurtje later stond ik op de Spoed. Even een infuus en terug naar huis dacht ik. Ik ging aan het infuus maar mijn bloeddruk zakte maar zeer moeizaam, de eerste longrijping werd toegediend. De ganse nacht werd ik constant gemonitord en tegen de ochtend kwamen er maar meer en meer mensen langs. Toen er een iets oudere vroedvrouw bij me op bed kwam zitten wist ik hoe laat het was: slecht nieuws. Mijn bloeddruk bleef te hoog en jouw harttonen begonnen af te zwakken, ik zou dezelfde dag moeten bevallen via een keizersnede want jij kon een natuurlijke bevalling niet aan. Of ik iemand wilde bellen om er bij te zijn… Je papa zijn visum was nog niet rond, je nini zou er niet op tijd geraken, maar je mettie wel. Net na de middag werd je als 999ste baby geboren in het hospitaal. Ik mocht je heel snel zien en aanraken en toen werd je meegenomen, je was immers veel lichter dan eerst gedacht . Uren later werden we terug herenigd op neonatologie om onmiddellijk terug gescheiden te worden. Fallou heeft vermoedelijk een klaplong, transfer, NICU, betere begeleiding, eventuele ingreep, beademing,… De dokter bleef maar vertellen en toen kwam die gigantische couveusetank voor dat ieniemienie kindje. Mijn ziekenwagen volgde en we kwamen ongeveer gelijktijdig aan in wat onze nieuwe tijdelijke thuis ging worden. Navelkatheter, huid op huid ging niet dus ik mocht je weer even gewoon vastnemen. De draadjes, buisjes, katheter, sonde, CPAP, lamp, alarmen, monitors lezen waren het eerste dat je in je leven kende. Hartverscheurend om zo machteloos toe te moeten kijken, maar je deed het goed. Niet gewoon goed, maar super goed zo goed zelfs dat je een super prematuur genoemd werd. Je mama zelf werd op haar verjaardag ontslagen uit het ziekenhuis, de zwaarste en moeilijkste dag uit mijn leven want ik moest je nu echt achterlaten…

Niet veel later infecteerde de wonde van de keizersnede en werden we terug herenigd. Je longetje had zich spontaan hersteld, je kwam bij in gewicht en voor de rest bleek je ok te zijn dus de focus lag op het bijkomen. 2 weken later woog je rond 1kg500 en werd je terug getransfereerd. De sonde die je zo verafschuwde mocht uiteindelijk uit je dronk immers goed uit je flesje en aan de borst. 1kg800: je eerste badje, genieten! 2kg: naar een open bedje. En dan kwam het aftellen naar de 2kg300 zodat je mee naar huis kon.

In je laatste week kwam Luzanne nog langs om prachtige foto’s van jou te kieken. En nu, 53 dagen later, mochten we eindelijk samen naar huis. Nu is het enkel nog hopen dat het visum voor je papa in orde geraakt zodat we daar ook samen naar kunnen aftellen.

Lieve kleine Fallou, mijn “petit lion du Teranga”, geboren op 25/7 na een zwangerschap van 32+6 weken, 1kg305 zwaar en 40cm lang.

1 antwoord
  1. Hester
    Hester zegt:

    Wauw mama, om dit mee te maken met papa op zo’n afstand. Wat een angstaanjagend, mooi, soms herkenbaar stuk om te lezen als moeder van een premature tweeling geboren met 25,2weken. Wat ontzettend trots moeten jullie zijn op Fallou, wat een vechter. Ik hoop dat de dag dat papa komt nabij is.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.