Emma

 
Ik had net een earlybirds reportage gedaan bij de tweeling toen ik een mailtje kreeg of ik misschien nog een reportage wilde doen. Emma mocht bijna naar huis maar het was nog niet gelukt een fotograaf te vinden. Ik maak snel een afspraak met moeder en ga wederom naar het Diakonessenhuis.

Deze keer mocht ik kennis maken met Emma en haar mama. Grote zus en vader kunnen helaas niet aanwezig zijn. Emma is met iets minder dat 35 weken geboren. Gelukkig was ze voor het aantal weken al best zwaar, wat waarschijnlijk veel heeft geholpen, want Emma doet het super goed.

Sara, Tom en Roos heel veel geluk gewenst met Emma. Hoop dat jullie nu eindelijk met z’n vieren kunnen gaan genieten. Bedankt!

———————

Verhaal ouders:

Op 18 januari had ik ‘s-ochtends een controle bij de verloskundige, waar ik altijd gezellig samen met mijn dochtertje heen ging. Na het bespreken van het bevalplan (liefst thuis net als bij mijn eerste dochter) luisterde de verloskundige naar het hartje van de baby en constateerde dat ze een onregelmatige hartslag hoorde. Hiervoor moet je altijd standaard extra gecontroleerd worden in het ziekenhuis gaf ze aan, maar hoeft niet direct alarmerend te zijn. Voor de zekerheid belde ik mijn moeder om op mijn dochtertje te passen, en mijn vriend om met me mee te gaan.

In het ziekenhuis lag ik eindeloos aan de ctg, kreeg wel 3 echo’s en de arts vertrouwde het niet. De baby’s hartslag daalde als ik een harde buik kreeg, soms wel tot onder de 75 slagen per minuut. Uiteindelijk was eind van de middag het advies om de baby geboren te laten worden met een keizersnede.. Dat was even schrikken!

Om 18:33 is Emma toen geboren! De navelstreng bleek twee keer strak om haar nek te zitten, wat mogelijk de dalende hartslag heeft veroorzaakt.. En daarnaast heeft ze een hartritme stoornis. Gelukkig was ze goed op gewicht, 2906 gram, dat schijnt heel flink te zijn voor 34,5 week.

Op de eerste dag is Emma met haar papa naar het WKZ gebracht voor een speciale hart-echo. Gelukkig heeft ze geen hartafwijking, en hopelijk gaat de hartritme stoornis vanzelf over. Wel moest Emma nog in het ziekenhuis blijven, terwijl ik na 3 nachtjes alweer naar huis moest.

In het ziekenhuis heeft Lianne deze prachtige foto’s van Emma gemaakt. Ze was toen inmiddels al van alle monitors af, alleen nog de maagsonde voor de voedingen. We zijn heel erg blij met de foto’s en hebben er ook een voor het geboortekaartje gebruikt.

Een paar dagen na de fotosessie kregen we toestemming om Emma met de maagsonde nog in mee naar huis te nemen, precies 3 weken na haar geboorte. Heel erg fijn, want nu kunnen we het drinken verder thuis rustig opbouwen, en kan haar grote zus haar ook eindelijk zien. We genieten nu volop van Emma en het gaat super goed!