Elisa

Onze ervaring met Earlybirds

Toen we net op de afdeling aankwamen, zaten we nog midden in de achtbaan. Alles ging zo snel – er was in korte tijd ontzettend veel gebeurd en we wisten dat er nog veel op ons pad zou komen. We moesten echt even landen. Pas na een aantal dagen, een MRI en een operatie verder, voelden we dat we een beetje tot rust konden komen.

In het ziekenhuis gebeurt er veel in een korte tijd, maar gelukkig word je daarbij gesteund door allerlei verschillende afdelingen. Tijdens een rondje over de afdeling kwamen we een foldertje van Earlybirds tegen. We bespraken het samen, bekeken de website en wisten meteen: dit willen we. We hebben eigenlijk direct een afspraak gemaakt.

Op de dag dat de fotograaf langskwam, waren we toch wel een beetje zenuwachtig. Moeten we poseren? Hoe gaat zoiets eigenlijk? Maar al snel merkten we dat de fotograaf heel rustig aanwezig was en op de achtergrond verdween. We hoefden helemaal niets te forceren en konden gewoon ons eigen ding doen.

We zijn zó blij met het resultaat. Het zijn prachtige foto’s geworden die ons echt raken. Een bijzondere herinnering aan een intense periode in ons leven – iets wat we altijd zullen koesteren.

Gr guido

Wat een gewone groeiecho moest zijn, eindigde in een rit naar het ziekenhuis en de dag erna een spoedkeizersnede: Wat was dat onverwachts en schrikken. Mama had eigenlijk een prima zwangerschap, de kleine groeide goed en er stond nog een groeiecho gepland. Eerst leek alles goed, totdat er veel vocht in de hersenen bleek te zitten. Door naar het ziekenhuis en daar bleek dat de kleine een hersenbloeding had gehad, dus met spoed gehaald moest worden. De eerste operatie volgde snel en mama en papa kwamen dus flink in een rollercoaster terecht. Gelukkig lijken de behandelingen aan te slaan en doet de kleine meid het heel goed. Ze drinkt bij mama of uit de fles en is heel dapper tijdens alle behandelingen. Ook doet ze het al helemaal zonder extra zuurstof, zo knap!

Tijdens de reportage is ze bijna de hele tijd wakker geweest en is ze verschoond en mocht ze bij mama drinken. Na het drinken ook nog bij papa buidelen. Zo fijn! Hopelijk blijven de behandelingen aanslaan en mag de kleine meid over een aantal weken mee naar huis, haar grote zus ontmoeten.

Lieve papa en mama: wat een prachtig meisje hebben jullie. De liefde voor jullie meisje spat er vanaf en ik wens jullie heel veel gezondheid en geluk voor in de toekomst. Dat jullie snel met zn vieren mogen genieten thuis!