Louis

In de week voor de afspraak die ik heb met de ouders van Louis gaat het zo goed dat hij naar de post-IC mag. Louis is met 27 weken geboren. Een klein ventje dat zijn ouders compleet verraste door veel te vroeg te komen. Vier weken oud is hij wanneer ik kom, het leek heel goed te gaan, maar de laatste paar dagen heeft hij meerondersteuning nodig en wordt Louis teruggeplaatst naar de NICU afdeling.
Zijn papa haalt me op bij de ingang van de afdeling en vertelt me onderweg meer over de situatie. Een klein dapper mannetje ligt op zijn buik ingepakt in de couveuse. Was hij in de afgelopen weken best actief en gingen zijn oogjes af en toe open, nu heeft hij al zijn kracht nodig. Mama en papa houden een hand op zijn hoofdje en rug, strelen zijn kleine vingers en praten zacht tegen hun kleine zoon.
Over de schouder van de verpleegkundigen kijken ze mee, stellen vragen en kennen hun kind al zo goed. Buidelen kan nu niet, te vermoeiend. Elk aan een kant van de couveuse nog even een moment samen. Het dekje gaat weer over de couveuse, de raampjes dicht.
Tot straks.
Lieve Louis, ik hoop dat je gauw weer je kleine, mooie ogen open doet en even in papa en mama’s ogen kijkt. Zij kijken in elk geval met ogen vol liefde naar jou en koesteren elk moment.