Dayn

Wanneer de mama van Dayn zwangerschapsvergiftiging blijkt te hebben en zich zieker en zieker begint te voelen, worden alle voorzorgsmaatregelen genomen.

Ze krijgt longrijpers toegediend en dan wordt Dayn met een keizersnede gehaald. Hij wordt geboren met 32 weken en doet het eigenlijk best goed. Hij heeft weinig ondersteuning nodig en er wordt al voorzichtig gepraat dat hij misschien naar een ander ziekenhuis mag. Maar dan wordt hij ziek. Hij blijkt een darminfectie te hebben, eentje die bij prematuren heel gevaarlijk is. Hij gaat inplaats van naar een ander ziekenhuis terug naar de ic. Artsen waarschuwen de ouders dat het niet zeker is hoe dit zal gaan. Dat de komende dagen cruciaal zijn. Gelukkig blijkt Dayn een vechter en na een paar dagen knapt hij op en mag hij weer naar de afdeling. Ik tref ouders in de hal van het ziekenhuis en samen lopen we naar de afdeling. Wat een spannende tijd hebben ze gehad en is het nog steeds. Wanneer we op de afdeling komen ligt Dayn nog te slapen, de couveuse nog afgedekt. De verpleegkundige heeft hem de voeding via de sonde gegeven en ouders mogen hem verschonen.

Zachtjes aait Marcia Dayn iets wakker. Wanneer ze hem een schoon rompertje aantrekt doet hij zowaar zijn mooie oogjes even open. Papa tilt hem in zijn grote handen op, wat een klein breekbaar ventje zo, wanneer ook het bedje met nestje wordt verschoond. Daarna wordt hij weer lekker ingepakt, zodat hij weer kan slapen. Wanneer Marcia nog even met haar vinger over zijn hoofdje strijkt gebeurd er zoiets moois. Hij beloond ons met een stralende lach. Stuipje of niet, het is zo mooi om te zien. En dan lekker slapen om vanavond fijn bij papa te kunnen buidelen.